De wekker gaat en ik blijf zoals gewoonlijk nog even liggen alsof ik niks heb gehoord. Mijn roomie Britt springt haar bed uit en duikt de badkamer in. Als ze even later terugkomt zegt ze “zou je niet eens opstaan, we moeten over drie minuten beneden zijn”. “Ik had de wekker om vijf voor acht gezet”. Om twee over acht schuiven we beneden aan tafel bij de rest van de ploeg.
Wanneer we na een stevig ontbijt de tassen weer hebben gepakt en bij de auto arriveren, moet er eerst nog even flink worden ijs gekrabd voordat we kunnen vertrekken.
Het ritueel van inlopen vond vandaag plaats op een hockeyveld. Birgit en ik staan te rekken terwijl om ons heen de verschillende ploegen aan hun warming-up zijn begonnen. We bekijken welke ploegen compleet zijn en welke rijdsters er missen. Niet veel later komt Alida aanlopen en bespreken we wat we deze wedstrijd gaan doen. Door de speaker hoort Birgit dat onze wedstrijd een kwartier wordt uitgesteld. Er zijn veel scheuren horen we en bij de eerste divisie is een valpartij geweest dus waarschijnlijk moet het ijs worden gerepareerd.
De wedstrijd gaat gelijk na het startschot los en na een paar rondjes zie ik de eerste dames al langs de kant rechtop rijden. Met het hoge tempo en na mijn ervaring van gisteravond probeer ik nu om voorin het peloton te blijven. Maria en Birgit rijden sterk en doen mee in de voorste gelederen. Britt en ik zitten iets verder naar achter als de eerste gaten vallen. Het lukt me deze keer om met wat samenwerken weer bij te komen en ook Britt weet weer aansluiting te vinden. Jammer genoeg klinkt bijna direct de bel voor de tweede reeks tussensprints. Weer vallen er gaten, deze keer zijn er geen dames in de buurt van wie ik nog kan profiteren om het gat weer te dichten, maar het valt even stil in het peloton en ik vind weer aansluiting. Britt moet helaas de wedstrijd verlaten. Ik voel me vandaag een beetje een jojo als ik even later vlak voor me weer een gat zie ontstaan. Het is nu nog 20 ronden, maar het lukt niet meer bij de groep te komen. Samen met een andere dame kan ik op achterstand toch nog de wedstrijd uitrijden. Voorin de wedstrijd zijn inmiddels drie dames ontsnapt en missen Birgit en Maria net de slag. Dat is erg zuur aangezien ze hiervoor om de beurt met elke ontsnapping hebben meegezeten. In de finale finisht Birgit op plaats 9de en Maria als 14de. Zelf ben ik als 25ste en laatste geëindigd. Het was weer een erg snelle wedstrijd met alleen maar actie.
Ankie
