 |
| In een treintje. |
Na een goede nachtrust stond de wekker weer om kwart voor
acht zoals elke morgen. Vandaag staat de langste klim op het programma. Een
klim over 22km genaamd de Alpe di Neggia.
Na een heerlijk ontbijtje met een lekker gekookt eitje erbij
stond iedereen klaar om te vertrekken. Behalve ik want ik was er nog niet
helemaal klaar voor. Ik voelde me deze ochtend niet helemaal lekker, maar
besloot toch om op de fiets te stappen. Het eerst stuk was vooral rustig infietsen,
want zoals we allemaal weten, de zware klim komt er nog aan. Ondertussen begon
ik me wel steeds iets beter te voelen, maar het was nog niet helemaal top.
Nadat we ongeveer uurtje hadden gefietst zagen we een groot
peloton met allemaal Italiaanse mannetjes voor ons fietsen. We haalden deze in
en ze schreeuwden van alles naar ons, maar ja.. wat zeiden ze nou? Nienke heeft
nog even met ze gepraat en vertelde dat we uit Olanda kwamen en waar we heen
gingen. Nou ja gepraat… Nienke verstond eigenlijk ook niks van dus vertelde ze eigenlijk maar wat, maar blijkbaar kan Nienke toch een beetje
Italiaans want ze vroegen daarna niks meer.
 |
| Even uitpuffen op de top. |
Na onze eerst klim van vandaag was er natuurlijk ook weer
een afdaling, zoals hier alles op en neer gaat. In deze afdaling moest ik
stoppen, want ik voelde me nog slechter en ben in de bus gestapt. De rest van
de meiden zijn wel doorgefietst en stonden beneden op mij en Alida te wachten. Nadat
ik weer lekker water had gedronken, wat er wel goed in ging, ben ik weer op de
fiets gestapt.
 |
| Alpe di Neggia 1395m. |
Daar begon dan ook de Alpe di Neggia over 22km. Aggie, Ankie
en Nienke namen al meteen afstand. Ik begon de klim wat rustiger aan, want
wilde natuurlijk deze wel op fietsen. Maya heeft ook lekker haar eigen tempo
omhoog gefietst. Bij het eerste dorpje stond Alida en daar werd Maya opgepikt
en is verder met de bus mee omhoog gegaan. Ondertussen fietsen Ankie en Aggie
met z’n tweeën en kon Nienke het tempo toch net niet bij benen en is ze haar
eigen tempo gaan fietsen. Ook ik kom tot mijn verbazing steeds beter in mijn
ritme en pik Nienke op en we fietsen samen een stukje verder. Op de steile stukken
moet Nienke ook mij even laten gaan, maar als het weer even vlak wordt komt ze
weer bijna terug. Na 16km ging mijn schakelsysteem kapot. Alida heeft hem
handmatig weer naar het kleine blad gekregen. Zo kon ik toch de laatste 5km
omhoog fietsen naar de top. Aggie en Ankie waren ook al bijna boven en maakten
er nog een spannende strijd van. Ankie zette de aanval in deze kon Aggie mooi pareren
en demarreerde er overheen en kwam als eerste boven! Nienke kwam even later ook
boven en na een paar minuten was ik ook op de top.
 |
| Aggie & Ankie moeten even bijkomen. |
Op de top ben ik toch de auto weer ingestapt, want het leek
mij niet verstandig om deze afdaling mee te pakken. Kilometers genoeg gemaakt
deze week! Nu kon ik een afdaling eens vanuit een ander perspectief bekijken. Ook
in de bus zijn de haarspeldbochten eng en nét te doen.
Dit was dag 6 alweer. Morgen is onze laatste trainingsdag en
staat er weer een bijzondere rit op de planning. Daar lees je morgen meer over!
Dus ik zou zeggen domani! (tot morgen)
Laura
