Druk weekend in Enschede en Olympisch Stadion

Vrijdag mochten we, nadat we even een uitstapje hadden gemaakt naar het natuurijs, weer aan de bak op kunstijs. Voor Maya en Chantal stond de finale van de RegioTop op het programma. Maya stond voor deze wedstrijd 3e in het klassement, met nog uitzicht op de 2e plek en Chantal stond 4e in het tussenklassement. De wedstrijd moest in het begin nog een beetje los komen, maar op een gegeven moment waren er een aantal uitlooppogingen. Onze regio dames reden zeer alert waardoor ze eigenlijk geen enkel moment in gevaar zijn gekomen. In de finale reed er een groepje van drie dames weg die geen gevaar veroorzaakten. Maya en Chantal reden een zeer goede sprint. Maya won deze en Chantal werd hierin 3e. Doordat er genoeg rijdsters tussen Maya en de nummer 2 van het klassement zaten, wist ze de 2e plek in het eindklassement te bemachtigen!

Hierna was het de beurt aan ons. We maakten ons klaar voor 80 rondjes, wat even weer omschakelen was in vergelijking met 80km op de Weissensee. Het ijs was goed, waardoor er behoorlijk doorgereden werd. We reden allemaal attent mee en bij elke kopgroep zat altijd een CENNED dame mee. Helaas kreeg geen enkele kopgroep de zege van het peloton. Voor mij eindigde de wedstrijd vlak voor de helft door een valpartij. De andere dames bleven goed opletten en maakten zich op voor de finale. Ze formeerden voor in het peloton een treintje, zodat de sprint ingezet kon worden. Laura reed drie ronden lang haar longen uit het lijf om de CENNED trein goed voorin te houden. Daarna nam Ankie het over om Aggie zo goed mogelijk af te zetten voor de sprint. Aggie vond uiteindelijk een goed plekje en maakte zich op voor de laatste ronde, helaas kiest ze net de verkeerde lijn waardoor ze net naast het podium eindigt op een 5e plaats. Na de wedstrijd werd er goed uitgewerkt, want zaterdag mochten we weer van start.

Ditmaal op de Coolste baan in het Olympisch Stadion in Amsterdam. De laatste keer dat hier een wedstrijd werd gereden was 4 jaar geleden. Voor Laura en mij was dit dus een nieuwe ervaring. Rond de baan stond het vol met allemaal eettentjes en zag het er erg gezellig uit. Het waaide behoorlijk en op de finish stond de wind pal tegen, waardoor je dus een beetje slim moest rijden om niet al te veel wind te vangen. Een andere interessante beleving was het schaatsen bij weinig licht. Hierdoor was het soms moeilijk om te zien wat er om je heen gebeurde.

Het begin van de koers was behoorlijk zenuwachtig. Het was goed opletten waar je je schaatsen neer moest zetten want anders kon je zomaar op de grond liggen. Helaas was dit voor Laura ook het geval en moest ze vroegtijdig de wedstrijd verlaten. Het tempo lag ook gisteren weer hoog en met de wind kon het wel eens een hele zware wedstrijd gaan worden. Er zijn weer verscheidene uitlooppogingen waar wij ook weer bij zitten. In het tweede deel van de koers ontstaat er een kopgroep die in meerdere delen tot stand komt. Aggie zit bij het tweede deel en maakt de aansluiting met de eerste groep. Het duurt een aantal ronden voordat deze kopgroep zich definitief afscheid van het peloton en weet redelijk snel een rondje te pakken. Dit betekent voor Ankie en mij dat we de bel op 11 krijgen en mogen sprinten voor plek 18. Ik kan Ankie vinden en probeer in haar kont te blijven, wat behoorlijk lastig was in de chaotische laatste paar ronden. Uiteindelijk sprinten we naar een 23e en 36e plek. Aggie mag nog 10 ronden doorrijden in een kopgroep die een beetje uit elkaar is gevallen. Er zijn een aantal dames uit de groep gesprongen die dus met een voorsprong de laatste paar ronden in gaan. Aggie zit in de grote groep en veegt samen met de andere dames een paar ontsnappingspogingen op. Twee dames blijven vooruit en Aggie doet dus mee voor de sprint om plek 3 waarin ze een mooie 10e plek behaald.

Het was een mooi weekend met hoogte en dieptepunten. Woensdag geven we in Leeuwarden een schaatsclinic en zaterdag staan we weer aan de start in Tilburg.

Groetjes,
Nienke