Trachitol Trophy vierdaagse Topdivisie

Het is alweer een week geleden dat wij aan de start stonden van de vierdaagse. Een vierdaagse rittenkoers betekent altijd een mooie strijd en elke dag voelen de benen en het lichaam vermoeider, maar wie kan dit het langst volhouden en wie herstelt het snelst na een koersdag en kan de volgende dag weer knallen op het ijs?

Alle 4 de CENNED rijdsters stonden vol goede moed aan de start van de eerste marathonwedstrijd in Enschede. Deze vierdaagse begint met 60 ronden op donderdag en vervolgt met 70 op vrijdag, 80 op zaterdag en ter afsluiting 100 ronden op zondag. Een pittig klusje dus. In Enschede ging het al in de loze ronde mis voor twee CENNED dames. Maya viel in de hectiek van de start en nam Laura mee in haar val. Gelukkig was deze valpartij in de loze ronde en mochten beide dames weer aansluiten in het peloton. De koers verliep redelijk rustig, weliswaar waren er wel wat kopgroepen maar eigenlijk was het vooral uitdelen van speldenprikjes. De grote namen hielden zich nog rustig en uiteindelijk kwam er een eindsprint. Ankie en Nienke konden elkaar goed vinden in de laatste paar ronden en kwamen als 13 en 14  over de finish. Maya had toch last gekregen van haar val maar kon de wedstrijd nog wel finishen. Laura was helaas alweer gevallen. Er waren gemengde gevoelens bij deze wedstrijd, maar wat een vierdaagse zo leuk maakt, de volgende dag mag je weer! Dus hup snel uitwerken, massage door Team CENNED verzorger Jurjen en dan naar huis en je bedje in, want je voorbereiding begint zodra je gefinisht bent.

De tweede dag van de vierdaagse was de marathonwedstrijd in Utrecht. Maya had last van een gekwetste buikspier overgehouden van de val van gisteren, maar ging wel dapper van start in Utrecht en hoe! Na de tweede tussensprint met het rondenbord op 25 ontstond er een kopgroep van 4 rijdsters met Ankie daarbij. De favorieten keken naar elkaar en al snel werd de voorsprong 100m, 150m, 200m. Er probeerden wel steeds groepjes naar de kopgroep toe te rijden en Laura en Nienke probeerden dit zoveel mogelijk te controleren door mee te springen maar natuurlijk niet over te nemen. Dit werkte goed, er kwam geen groep meer weg. Toen de kopgroep met Ankie ongeveer op 200m van het peloton zat liet Maya zich afzakken om Ankie te helpen. Maya reedt 2 a 3 rondes op kop van de kopgroep. De voorsprong bleef constant doordat ook een andere ploeg helpers liet afzakken. Heel lang leek het erop dat de vier rijdsters stand konden houden en gingen sprinten om de overwinning. Maar ongeveer 10 rondjes voor het eind gingen de ploegmaats van de sprinters in het peloton toch rijden. Dit waren spannende laatste 10 rondjes voor zowel  het publiek als de ploegleiders en de rijders zelf. In de allerlaatste meters werd Ankie helaas nog ingehaald en kwam ze als vijfde over de finish. De teleurstelling heerste in eerste instantie wel, maar ook trots. Dit was echt een teamprestatie en alle vier wilden wij dit de volgende dag nog beter doen. We konden goed analyseren wat goed ging, maar wat ook nog beter kan! Dus ook na vandaag goed uitwerken, masseren, goed eten en goed slapen, want morgen mogen wij weer.

De derde dag stond Hoorn op het programma en reden we gewoon zoals elke zaterdag 80 rondjes. Hoorn was een zware wedstrijd waarin er eigenlijk constant heel hard werd gereden. Er waren niet echt demarrages maar iedereen deed zijn kopbeurten en zo waren er weinig rustmomenten. Door een goede actie van een rijdster die ergens halverwege het peloton haar benen stil hield viel het peloton in twee stukken. Ankie en Nienke reden in de voorste groep. Laura zat te ver van achteren en kon gelukkig als allerlaatste nog naar de voorste groep rijden die uiteindelijk dus ook de grootste groep bleek te zijn. Wij zaten dus met drie rijdsters van CENNED in de voorste groep. Het was spektakel voor het klassement dat helemaal op de kop ging want de klassementsleidsters zaten in de achterste groep op elkaar te letten en moesten met een ronde achterstand de koers verlaten. Ook Maya moest helaas het toneel verlaten door een blessure aan haar buikspier en ze kon hierdoor ook de laatste dag niet starten. Ankie, Nienke en Laura reden attent maar maakten wat positionerings foutjes in de laatste 10 rondjes. Nienke zat in het CENNED treintje maar viel door een botsing. Ze stond snel op en kon binnen een halve ronde weer aansluiten. Dus dit was niet helemaal onze finale maar hier leren wij weer van! En morgen is er nog 1 kans. Ankie finishte nog wel op een mooie 9^ste plek en stond er dus goed voor in het tussenklassement

Zondag, op de laatste koersdag stonden we aan de start in Groningen op de thuisbaan van Nienke en Maya. Deze laatste dag stonden er 100 ronden op het bord. We wisten dus dat het een zware wedstrijd zou worden. Alle favorieten voor het klassement keken erg naar elkaar. Er waren in de eerste 50 ronden wel groepjes die weg probeerde te komen maar alle kopgroepen werden steeds weer teruggereden door een rijdster die er niet bij zat. Halverwege koers viel Laura door een botte schaats. Dit was letterlijk en figuurlijk botte pech en balen dat Laura nu Ankie niet meer kon helpen voor een goede uitslag vandaag. Nienke heeft zoveel mogelijk Ankie geholpen waar ze kon. In de finale was het wederom chaos.

Overal reden schaatsers. Strijd tot in de laatste ronde. Twee rijdsters vooruit die voor de zege reden. Een valpartij van de nummer 2 en 3 van het klassement, ploegmaats die wilden helpen maar voorbij gereden werden en een magistrale eindsprint van Marijke Groenewoud die daarmee het klassement wist te winnen.
Ankie reed het hele weekend attent en zo ook vandaag. Finishte als 8e en werd uiteindelijk 6e in het klassement! Als team hebben wij weer veel geleerd van de vierdaagse en we kunnen terugkijken op een mooie vierdaagse met als hoogtepunt de spannende wedstrijd in Utrecht!

Komend weekend zijn er geen marathonwedstrijden. Dat is een mooi moment voor een extra trainingsdag op Flevonice.

 

Trachitol Trophy tweedaagse Beloftendames

Waar de Topdivisie dames 4 dagen aan de start mochten staan van de Trachitol Trophy, gingen de Beloften dames twee wedstrijden van start.

Donderdagavond deed ik mijn wedstrijdvoorbereiding op de fiets terwijl ik naar de dameswedstrijd aan het kijken was. Zo kon ik meteen mijn sprintjes meedoen en kijken hoe mijn ploeggenootjes het deden. Zo kwam ik al flink in de stemming en had ik ontzettend veel zin om vrijdag ook van start te gaan in Utrecht. Met geen verwachting maar heel veel zin ging ik van start. Ik was niet helemaal fit en tijdens de koers was ik dan ook niet helemaal scherp, er waren meerdere kopgroepen waar wij als ploeg niet aanwezig waren. Na een neutralisatie konden we de wedstrijd vervolgen en uiteindelijk werd het duidelijk dat het een eindsprint ging worden. Ik sprintte hier naar mijn allereerste podiumplek en werd derde! Rixt en Joëlle finishten vlakbij de top 20 en Annemarie werd 45e. Ik was blij met deze podiumplek omdat ik in de cupwedstrijden steeds net naast het podium reed.

De tweede dag van onze Trachitol Trophy werd verreden in Hoorn, hier mochten we voor 70 ronden van start. Deze wedstrijd ging als ploeg beter en we zaten er goed bij. Uiteindelijk kwam met het rondebord op 15 de wedstrijd weer stil te liggen door een valpartij. Er vond een herstart voor de overige 15 rondjes. Annemarie ontsnapte samen met een kopgroep van 3 en wist de winst te pakken, mede door mooi afstopwerk van de ploeg. Hiermee reed ze door de dubbele punten ook meteen naar de tweede plek in het eindklassement. Chantal reed naar een 5e plek en werd 3e in zowel het sprint als het eindklassement. De andere dames reden ook een sterke koers.

We gingen zaterdagavond met 5 prijzen naar huis, dat hadden we vooraf niet durven dromen! Wij zijn klaar voor de rest van het seizoen!

KPN Cup 5 Haarlem

Terwijl ik gistermiddag nog even aan het werk was en de laatste dingen klaar maakte voor het Elfsteden golftoernooi (dat vandaag op het programma stond bij Pitch&Putt Golf Leeuwarden) dwaalden mijn gedachten even af. Mooi droog weer en een frisse wind uit het Oosten. Zou het er misschien van komen deze winter...

In Haarlem lag het ijs er in ieder geval alvast prima bij en stond de 5e wedstrijd van de KPN Cup op het programma. De belofte dames mochten als eerste aan de bak onder het toeziend oog van de topdivisie dames.

Chantal: "Voor ons stond de derde wedstrijd van de cup op de planning, en we hadden allemaal zin om er een mooie koers van te maken. Er stond weer een mooi peloton aan de start en vanaf het begin ging het hard. Demarrage na demarrage maar er kwam niks weg, het tempo lag hoog in het peloton. Joëlle had als doel gesteld om meer van voor te kunnen rijden, en waagde zich direct aan kop van het peloton. Ook Rixt en Annemarie wisten zich mooi van voren te laten zien en reden mooi mee in de koers. Op zo'n 20 ronden voor het einde ontstond een kopgroep met vier rijdsters, waaronder ikzelf. Het tempo lag hoog en er ontstond steeds meer afstand op het peloton, maar op het laatst werd het alsnog dichtgereden. Het rondebord stond op 10 en we moesten ons klaar gaan maken voor de sprint. Chantal Wist hier een 6e plaats te behalen, Annemarie zat dicht bij de punten en werd 24e. Rixt en Joëlle finishten in de buik van het peloton. Een mooie wedstrijd waar we ons weer goed hebben laten zien, we zijn klaar voor de tweedaagse!"

Daarna was het de beurt aan de topdivisie. Laura was er weer bij nadat ze vorige week niet helemaal fit was. En ook de rest van de ploeg had er zin in. De benen voelden goed bij de warming-up en ook het inrijden verliep soepeltjes. De wedstrijd moest even op gang komen maar na een rondje of 10 ontstond het eerste kopgroepje. Nienke en Laura zitten alert voorin. Er ontstaan vervolgens verschillende kopgroepen met daarbij altijd wel één van ons mee. Ook Maya meld zich van voren om even haar neus aan het venster te drukken en het een paar keer te laten breken. Dit is een term die we gebruiken wanneer iemand even de benen stilhoud om ervoor te zorgen dat er voor je een kopgroep weg kan rijden. Helaas worden de gaatjes door andere ploegen weer dicht getuft. Met nog 25 rondjes te gaan, als ik eigenlijk al denk aan een massasprint, ontstaat dan toch een grote kopgroep waar ik op het laatste moment nog aan kan sluiten.

We zijn met 17 dames los en het zou mooi zijn als er nog iemand van Cenned aan kan sluiten. Laura en Nienke proberen met ontsnappingen mee te springen, maar helaas slagen ze er niet in om het gat te overbruggen. Maya heeft inmiddels naar ik achteraf hoorde haar wederopstanding gehad. Toen het er even hard aan toe ging kwam ze op een flink gat te zitten achter het peloton. Maar dan ziet ze dat het peloton de ruggen recht en geeft ze nog een keer gas om in een poging de aansluiting te vinden. Het moet uit haar tenen komen maar ze sluit weer aan. Gelijk kan ze aan de bak want Nienke zakt na een ontsnappingspoging even helemaal door het peloton heen en is blij Maya daar tegen te komen voor de nodige ondersteuning.

In de kopgroep word er een beetje naar elkaar gekeken en blijft het gat zo ongeveer gelijk. Tot een van de dames er een snok aan geeft en we ineens de staart van het peloton zien. Die horen niet veel later de bel voor de laatste ronde. Er is enige verwarring omdat dit normaal gesproken met nog 11 ronden te gaan zou zijn. Alleen zijn we daar al voorbij en staat hij nu op 8. Laura, Maya en Nienke finishen in de buik van het peloton.

Inmiddels is de kopgroep een beetje uit elkaar gevallen maar vind ik wel weer de aansluiting. Ik voel me op zich nog oké, maar met een paar flinke hardrijders schat ik mijn kans op een ontsnapping nu kansloos. Uiteindelijk word het een sprint en kan ik me naar plek 8 rijden.

Na een herstelritje op de fiets vandaag gaan we ons klaarmaken voor volgende week. Dan hebben we een druk programma met vanaf donderdag de vierdaagse. We starten in Enschede, om daarna af te reizen naar Utrecht, Hoorn en Groningen. Zijn jullie er ook bij!?

Groetjes Ankie

Foto's: Neeke Wassenbergh Smit - Timsimaging en Focus by hanneke

KPN cup 4 Heerenveen

Tijdens het wekelijkse duurritje op zondag, waar we vanochtend met ruim 20 dames en heren van verschillende ploegen aanwezig waren, werd de wedstrijd van gisteren in Heerenveen ook even besproken.

Allereerst waren veel van onze sponsoren aanwezig langs de baan om ons live aan te moedigen. Dit
is natuurlijk super leuk en dan wil je toch graag dat het een mooie wedstrijd wordt en dat we als
ploeg een mooi resultaat neer kunnen zetten. Helaas was Laura ziek en kon dus niet meedoen. Maar
gelukkig hebben we een beloftenploeg, want als er een A-rijder uitvalt, mag een B-rijder het plekje
overnemen zodat er wel gewoon met 4 dames gestart kan worden. Dus Chantal werd zaterdagochtend gebeld met de vraag of zij ’s avonds wilde rijden. Dit liet ze zich geen twee keer zeggen en zo stonden we toch met vier rijders aan de start.

Na de voorbespreking, het inlopen en omkleden konden we onze eerste rondjes gaan rijden en kijken hoe het ijs erbij lag. Tot onze grote schrik bleek dat er heel veel gaten in de bochten zaten, wat valpartijen zou kunnen veroorzaken. Voor ons waren de heren B-rijders er met 90 man 100 rondjes overheen gereden wat vooral in de bochten dus heel duidelijk zichtbaar was. De pionnen stonden zo dat het zaak was om strak langs de pionnen te rijden of wat meer de buitenbocht te nemen om niet in de problemen te komen. Met deze voorkennis reden we naar de start toe, kregen we de laatste instructies van de jury en mochten we starten. Een wedstrijd in Thialf betekend vaak dat er hard gereden wordt. Zo ook gisteravond. In de eerste paar ronden stonden er regelmatig rondjes 29, 30 en 31 op het bord. In tegenstelling tot de wedstrijd van vorige week in Deventer, was die van gisteren een stuk minder enerverend voor het publiek. Er waren wat demarrages, maar deze werden steeds teniet gedaan door een aantal rijders die gewoon hard op kop van het peloton reden in plaats van te springen naar de kopgroep. Na 50 ronden ging het kaarsje van Chantal uit. Ze heeft zich heel goed weten te handhaven in het peloton zo voor de eerste keer, op naar meer!

De finale was zeer chaotisch, mensen die onderuit gingen, veel geduw en getrek. Ondanks dit konden
Ankie en ik elkaar wel goed vinden. Een slalom door het peloton zorgde ervoor dat we in een mooi
treintje zaten die op de bel naar buiten stapten. Ankie kon de aansluiting maken en naar een 17 e plek
sprinten. Ik kon de snelheid net niet aan en zakte er een beetje doorheen en reed naar een 29 e plek.
Ook Maya reed een hele goede wedstrijd en werd 48 e . Al met al goede resultaten en op naar
volgende week in Haarlem, waar ook weer onze belofte dames aan de bak mogen.

Groetjes,
Nienke

KPN Cup 3 Deventer

Na de zwemles vorige week in Den Haag was het nu ietsje kouder, met als gevolg ook wat beter ijs.

Vanavond stond voor de beloften de tweede wedstrijd op het programma. Waar de Topdivisie dames elke week een wedstrijd rijden, is er voor de beloften dames om de week een wedstrijd. Vanavond was dit in Deventer, waar we weer met een groot peloton aan de start stonden.

Het was een wedstrijd waarin de kopgroepen niet weg kwamen, ondanks meerdere aanvallen, twee van onze dames zaten wel in de kopgroepen. De finale werd dus een eindsprint, waar Chantal knap 4e werd. De andere dames eindigden in het midden van het peloton, allemaal een paar plekken beter dan de vorige wedstrijd. We hebben allemaal weer een stapje gezet.

Toen waren de topdivisie dames aan de beurt. Na de zogeheten loze ronde klonk het startschot en gingen direct de eerste dames er vandoor. Ankie en Laura reden achter elkaar en waren op weg naar voren toen ze na twee rondes helaas al samen de kussens in gingen. Ze stonden snel op en startten de achtervolging. Alida had de valpartij gezien en stuurde Nienke naar kop om het tempo uit de wedstrijd te halen. Dit lukte redelijk, waardoor Ankie en Laura dichter bij konden komen. Ankie gaf alles zodat Laura kon springen naar het peloton toe, waarna Ankie zelf de wedstrijd moest verlaten.

Veel tijd om te herstellen had Laura niet, want de koers brak al snel los. Demarrage na demarrage zorgde voor een hoog tempo. Hierdoor vielen er gaten en na een tijdje zat ik helaas achter een breuk in het peloton. De voorste groep was iets groter dan de tweede groep en daardoor moesten wij, nadat de kopgroep ons gelapt had, de wedstrijd stoppen na 40 ronden.

De wedstrijd ging door en uiteindelijk ging er een kopgroep van 15 dames rond, met van ons Laura erbij. Nienke zat in het peloton en reed sterk, maar miste deze kopgroep. Van begin tot eind zat deze koers vol met demarrages en zo ook in de finale. Nadat het peloton afgesprint was, reed een rijdster weg uit de kopgroep. Het tempo bleef hoog en Laura zat er constant alert bij. De laatste ronde was Laura haar tankje leeg en zo eindigde ze op plek 10. Nienke eindigde op plek 27.

Volgende week rijden we onze 80 ronden koers in Heerenveen!

Maya