De marathon in Assen was niet alleen een van de laatste marathons van het seizoen, maar het was ook voorlopig de laatste landelijke marathon die in Drenthe verreden werd. Voor mij was dit een mooie kans om toch nog een keer een landelijke marathon op mijn thuisbaan te verrijden.
Omdat het de laatste marathon in Assen was, was de toegang gratis en er stond dan ook veel publiek langs de kant. Tijdens het inlopen kwamen er al veel bekenden voor mij die me allemaal veel succes wensten. Dit gaf me wel een lekker gevoel.
Er stond een behoorlijk sterk en internationaal deelnemersveld aan de start. Naast het overschot aan Nederlandse marathonschaatsers deden er ook een aantal langebaners, Canadezen, waaronder de wereldkampioen MassStart, Italianen en Belgen mee.
Het begin van de wedstrijd ging bij mij al een stuk beter dan bij de marathon in Groningen. Ik kon me beter handhaven in het peloton en kon makkelijker naar voren rijden als ik te ver achterin was komen te zitten. Er probeerden steeds wel meiden weg te rijden, maar telkens werden ze weer tot de orde geroepen door het peloton. Halverwege de koers zat ik helaas achter een valpartij, waardoor ik volledig in de remmen moest. Het gat was daarna te groot geworden om weer aan te sluiten en dat betekende dus einde wedstrijd voor mij. Al met al ben ik wel heel erg tevreden over hoe de wedstrijd is gegaan.Aggie, Ankie en Birgit zaten nog wel goed in de wedstrijd. Helaas bleef het peloton tot het einde van de wedstrijd bij elkaar. Het was een hectische finale. Iedereen probeerde een goed plekje in het voorste treintje te bemachtigen, dit was Aggie en Birgit gelukt. Ankie zat nog in het midden van het peloton. Het tempo werd de laatste tien ronden behoorlijk opgevoerd en aan de achterkant van het peloton moesten verschillende dames lossen.
Aggie en Birgit konden nog goed meesprinten en werden uiteindelijk 8e en 9e, Ankie eindigde op een 41e plaats.
Zaterdag is er nog één marathon te verrijden en dan zit het seizoen er al weer op.
Groetjes,
Nienke
