Na een fantastische Weissensee week, waar we als team hele mooie resultaten wisten te behalen, stond de trip naar Zweden nog op ons programma. Daar werden de 2 laatste wedstrijden voor het natuurijs klassement georganiseerd. Een klassement waar team CENNED 1, 2 en 5 stond. We hadden dus wat te verdedigen!
Vol goede moed en een dosis enthousiasme vertrokken we woensdagochtend naar Zweden. We hadden al vernomen dat het daar een natte boel was. De wedstrijd van donderdag 11 februari startte daarom ook om 13.00. Dit zodat de zon wat extra tijd had om het resterende laagje water te verdampen.
Om 13.00 dus de start voor een wedstrijd over 80 km. Al vrij snel werd de spreekwoordelijke knuppel in het hoenderhok gegooid. Door het pittige windje reed het peloton al snel op een lint. Ik zelf zat niet goed gepositioneerd en moest daardoor meerdere gaatjes dicht rijden. De andere meiden zaten beter in de wedstrijd en sprongen attent mee met de kopgroepen. Op een gegeven moment was daar de slag en Birgit zat er namens CENNED bij. Dit groepje werkte goed samen en de voorsprong groeide snel. Het peloton brak op een gegeven moment ook in stukken waardoor Ankie en ik in de 3de groep zaten. Britt reed in de 4de groep. Uiteindelijk mocht Birgit sprinten voor het podium en dat deed ze super. Een mooie 3de plek als resultaat. Moe gestreden kwamen ook de andere meiden over de streep. De top van het klassement bleef vrijwel ongewijzigd.Op vrijdag deden Ankie en Britt nog een hardloop training om de benen te laten herstellen. Birgit en ik gaven de voorkeur aan het schaatsen. Ook Alida ging dit keer mee. Na een aantal jaren haar schaatsen niet mee te kunnen nemen, lukte dat dit jaar wel. Dus ook zij ging even toeren. Later die middag gingen we nog naar de stad om de lokale sportwinkel leeg te kopen en dronken we nog een theetje/koffie. Uiteraard mét taartje.
Zaterdag 13 februari stond de volgende wedstrijd over 100 km op het programma. Dit was de laatste in de grandprix met dus aan het eind de verdeling van de prijzen. Dit keer stond er minder wind. Het hele team reed weer attent. Ongeveer halverwege ontstond weer een mooie kopgroep met Birgit. Ze kregen een klein gaatje en meerdere rijdsters zetten de achtervolging in. Zonder resultaat en daarom mocht de kopgroep strijden om de winst. Ik zat dus niet bij de kopgroep maar mijn directe concurrentes ook niet. Zaak voor mij dus om hen in de gaten te houden. Met hulp van Ankie en Britt ging dit super goed. Tot aan de finishstraat. Ik reed in een trein op links, maar op rechts kwam een trein met meer snelheid. Door de chaos die daar onstond raakte ik ze kwijt en kwam ik met te veel puntenverschil over de streep. Hierdoor raakte ik mijn klassement kwijt. Ik wist het gelijk en baalde (understatement ;) ) dan ook enorm. Wel zag ik een enorm vrolijke Birgit zitten. Ze was als 2de gefinisht en dat tezamen met het winnen van het klassement, maakte de trip naar Zweden voor haar heel succesvol.
Daarom dus een hoge piek voor Birgit en het team voor het behouden van haar koppositie en een diep dal voor mij persoonlijk voor het verknallen van mijn klassement.
Een dag later is de teleurstelling nog steeds aanwezig maar de knop moet om. Deze week hebben we nog de laatste 2 cupwedstrijden. Ook daar zijn nog prijzen te winnen dus we gaan ervoor!!
Groetjes Aggie
