zondag 3 september 2017

Allez, Allez!


Vrijdagmorgen om 8.15 stond Team Cenned klaar om te vertrekken richting Italië. Het eerste deel van de heenweg verliep zonder problemen en we liepen dus mooi op schema om rond etenstijd op ons overnachtingsadres aan te komen in Wassen (Zwitserland). Echter het tweede deel van de reis verliep niet zo soepel. Veel files en een tunnel die afgesloten waren. Zo liepen we dus bijna 2 uur vertraging op en hebben we in een recordtijd eten op tafel gezet. 

Na het eten werden de weersvoorspellingen voor de volgende dag bekeken, want er stond een drie collen rit op het programma, over de Sustenpas, de Grimselpas en de Nufenenpas. Helaas waren de voorspellingen te slecht (sneeuw en 1 graad op de top) om deze rit door te laten gaan dus moest er een alternatief worden bedacht. Na een redelijke nachtrust stapten we in de auto richting Italië. Toen het droog was hebben we de spullen uit de auto geladen en zijn we op de fiets gestapt richting Villagio Olandese. Het eerste deel van de rit was lekker afdalen, met een mooi uitzicht een kleine dorpjes. Doordat we niet over de drie passen heen konden zijn we over de Alpe di Neggia gefietst. Een steile klim van ongeveer 12,5 km met een gemiddeld stijgingspercentage van 9,3%. Onderaan de klim wensten we elkaar allemaal veel succes en plezier toe. Ik kon heel even bij Ankie, Aggie en Laura blijven, maar die gingen toch wat te snel dus ik besloot in m’n eigen tempo omhoog te rijden. Dit was een goede keuze geweest, want wat had ik het zwaar. Dit was naast een goede fietstraining ook nog een goede mentale training voor mij en ik denk dat dit ook voor de anderen gold, want elke keer als je omhoog keek naar het volgende stuk weg na een haarspeldbocht dacht ik hoe ga ik hier in vredesnaam tegenop fietsen. Maar in de winter op het natuurijs moet je ook door en geef je ook niet op dus dat doen we hier ook niet. Hoe hoger je kwam, hoe harder het begon te waaien. Bovenop de top moest je je fiets goed vasthouden anders waaide hij weg. Nadat we allemaal boven waren en ons goed aangekleed hadden gingen we beginnen aan de afdaling en op weg gaan naar het huisje van de familie Van Braak, van onze sponsor Van Braak Accountants.

Voor vandaag stond er een fietstraining en core stability op het programma. Het weer was al een stuk beter dan gisteren, het zonnetje erbij maar niet te warm. We hebben een rondje gefietst met 2 hele mooie klimmetjes erin. Ondanks dat het wel pittig was probeerde ik nog wel een beetje van de omgeving te genieten. Vooral bovenop de klim was het lekker genieten. De eerste klim was een beetje een inkomertje en de tweede was wat steiler. Onderweg kwamen we superveel fietsende mensen tegen, waar we tijdens het klimmen mooi op konden jagen. Dit was niet het enige voordeel. We werden op een kruising ook nog heel hard aangemoedigd door een groepje fietsers met, zoals de titel al zegt, allez, allez. Bij terugkomst namen we een lekkere duik in het zwembad. Laura had er wat meer moeite mee om in één keer in het water te springen maar uiteindelijk lag iedereen erin en waren we weer lekker afgekoeld.
Ankie had een mooi core stability programma samengesteld waarmee we ons weer een uurtje vermaakt hadden.
Morgen staat er weer een nieuwe dag voor de boeg.

Ciao!
Nienke