maandag 27 februari 2017

4e en 5e KPN Grandprix Falun

4e KPN Grandprix Falun 40km - door Ankie

De terugreis is begonnen. We zitten in de auto van Falun naar Stockholm. Na drie wedstrijden in Zweden is er genoeg gespreksstof...

 Na Luleå reden we gister een wedstrijd over 40km in Falun. De avond voorafgaand hadden we vele scenario's doorgesproken voor deze lastige wedstrijd. Want zo'n 'korte' wedstrijd is moeilijk te voorspellen en met Ankie als tweede in het algemeen klassement was er zeker wat te verdedigen met het team. De omstandigheden waren mooi, de zon scheen volop en met het pak sneeuw dat er lag gaf dat een mooi winters plaatje.

Vanaf de start vonden er constant aanvallen plaats en reden we al snel in een lang lint over het Runn meer, met een rondje van 6km. Als team zaten we omstebeurten in de aanval mee. In de tweede ronde sprong onze vers ingevlogen Nienke mee (Nienke was er niet bij in Luleå) en ontstond een mooie kopgroep van 7 dames uit alle grote ploegen. Aggie, Laura en Ankie zaten in een lastig pakket in het peloton. Natuurlijk hadden we Nienke mee, maar bij haar zaten twee dames die gevaarlijk waren voor het algemeen klassement. Nienke had in de kopgroep in ieder geval een goede reden om geen kopwerk te hoeven doen. Uiteindelijk werd het gat te groot om nog te kunnen overbruggen en kon Nienke zich na 7 ronden opmaken voor een eindsprint. Hierin was de rest haar deze keer nog een maatje te groot. Met een mooie 7e stek finisht ze moe maar voldaan.

De andere dames maakte zich op voor een pelotonsprint waarin Ankie zoveel mogelijk punten moest zien te pakken. Aggie zou bij Ankie in de buurt blijven om punten weg te houden bij dames hoog in de klassering wat helaas niet lukte. Laura zette zich op kop van het peloton om het tempo hoog te houden. Met een 13e stek van Ankie die twee plaatsen achter de leidster in het algemeen klassement zat, mislukte dat plan en zakte ze naar de vierde plek.
Na afloop waren er een hoop leerpunten om te bespreken en bereiden we ons voor op wat nog komen gaat.


Finale KPN Grandprix Falun 100km - door Laura

Zondag stond de finale van de KPN Grandprix wedstrijden op het programma. Voor onze ploeg een belangrijke wedstrijd om een podiumplek in het algemeen klassement voor Ankie terug te halen. Het zou een zware koers gaan worden en we hebben daar goed op voorbereid.

De wedstrijd verliep zoals wij al gedacht hadden met veel aanvallen. Het was echt een leuke koers met veel ontwikkelingen. Vanaf ronde 1 gebeurde er al veel voor onze ploeg. Ankie kwam bij mij om te zeggen dat haar schaatst bot was. Gelukkig kon Ankie haar zinnen verzeten en heeft ze uiteindelijk super goed gereden. Aggie zat ook goed in de wedstrijd en heeft veel gedaan. Ze reageerde goed op de aanvallen en zat vaak mee. Na drie ronden was er een valpartij van Ankie en begonnen andere ploegen direct te rijden. Nienke had zich al af laten zakken om Ankie op te halen. Ook ik heb me laten afzakken en heb geholpen met terugrijden van Ankie. Dit verliep erg goed en Ankie was zo weer bij het peloton. Ondertussen was Aggie hard aan het werk voorin het peloton. De ene na de andere demarrage vond plaats en Aggie moest op alles reageren, omdat de andere twee achterin Ankie aan het helpen waren. Na enige tijd waren we allemaal weer bijgekomen en reden we weer goed vooraan. Nienke deed goed haar werk voor de ploeg en sprong ook een paar keer mee met de demarrages. Halverwege de koers ontstond er een kopgroep van 7 dames, waar alle ploegen bij zaten behalve Team CENNED. Geen moment hebben wij getwijfeld; dat gat moest dicht gereden worden, ook omdat er een rijdster bij zat die goed stond in het klassement. Ik ben op kop gaan rijden van het peloton en heb de kopgroep van 7 terug gereden. Alles was weer bij elkaar. Op gegeven moment reed Iris van de Stelt in haar eentje weg. Na 1 ronde reed ook Ankie weg samen met Ria Westenbroek van Lasaulec en ze kregen allebei ruimte, want het peloton reageerde niet. Ankie en Ria kwamen bij Iris en bleven weg. De voorsprong bleef hangen tussen 1min 15sec en 1min 30 sec. In het peloton waren Aggie, Nienke en Laura zoveel mogelijk aan het storen voorin het peloton, wat aardig goed lukte. Met nog drie ronden te gaan kregen Nienke en ik het erg zwaar en konden alleen nog volgen. Aggie was nog goed en reed goed voorin mee. In de laatste ronde moesten Nienke en ik helaas het peloton laten gaan en hebben de laatste ronde overleefd en de koers uitgereden. Aggie was ondertussen goed aan het storen voorin het peloton en sprintte uiteindelijk naar plek 8.

Ankie's drietal bleef gelukkig ruim een minuut vooruit. Ankie reed een super sterkte wedstrijd en had een goede sprint. Uiteindelijk scheelde het niet veel met de nummer 1, maar moest ze het toch net 5 meter voor de streep afleggen tegen Iris. Ankie werd tweede, wat een super prestatie is. Hierdoor werd Ankie toch nog derde in het Grand Prix natuurijs klassement.

De derde plek in het Grand Prix natuurijs klassement was echt een teamprestatie voor vandaag. Stuk voor stuk hebben we hard gewerkt wat resulteerde in een hele goede wedstrijd, maar ook in wedstrijden waar wij weer veel uit geleerd hebben. Wij kunnen met opgeheven hoofd terug kijken naar de natuurijswedstrijden in Oostenrijk en Zweden. Aankomende zaterdag is de allerlaatste wedstrijd van het seizoen. De finale van de KPN cup kunstijs marathons. Omdat de ijsbaan in Amsterdam op dit moment gesloten is is het nog niet zeker waar we zaterdag rijden.

Groetjes Laura

donderdag 23 februari 2017

KPN cup 13 en 3e Grandprix Luleå

Zaterdag 18 februari stonden Maya, Nienke, Ankie en Aggie aan de start voor de 1 na laatste wedstrijd in de KPN cup in Deventer. Helaas was Laura ziek en daarom kwam Maya het team versterken. Over de koers kunnen we kort zijn. Het was een flut koers omdat het klassement om de KPN cup enorm spannend is en de 2 betreffende teams zeer defensief aan het rijden waren. Alles werd terug gehaald, zelfs kopgroepen met rijdsters die geen direct gevaar vormden  voor het klassement. Er werd afgestevend op een massasprint die gewonnen werd door Lollobrigida. Team CENNED finishte als 8ste, 17de en 37ste.

2 Dagen later vertrokken Alida, Laura, Ankie en Aggie naar Zweden. Na 1 keer overstappen kwamen we aan in Luleå. Daar werd de 2de Grandprix wedstrijd gereden. Luleå staat voor het eerst op de wedstrijd kalender dus dinsdag hebben we het parcours maar even verkend. Wij waren er blij mee. Mooi hard ijs. Geen grote scheuren, wel van die gemene haarscheurtjes.

Woensdag was het dan tijd voor de wedstrijd. Waar het zonnetje dinsdag nog volop scheen, was het woensdag bewolkt en sneeuwde het. Dit in combinatie met -12 beloofde het een pittige koers te worden. En zo geschiede. Het sneeuwde hard en de wind trok aan tot kracht 5. Halverwege de koers werd er echt pittig doorgereden en moesten diverse meiden het peloton laten gaan. Laura moest na 2 valpartijen het pelotion laten gaan maar werd als 24e geklasseerd.  Er volgen verschillende aanvalspogingen maar niks komt echt weg en zo rijden 14 meiden af op de sprint. Ankie gaat aan op 2 km voor de start en krijgt met 1 dame een gaatje. Vlak voor de streep kwamen er 2 dames overheen waardoor Ankie een mooie 3de plek weet te behalen. Aggie komt een kilometer voor de streep ten val doordat ze niks meer ziet. Door de sneeuw en ijzel iis haar (en ook die van andere dames) bril van binnen beslagen en van buiten bevroren. Enorm balen maar we gaan op naar Falun. Daar sluit ook Nienke weer aan bij het team.


 

zondag 12 februari 2017

KPN Cup 12 – Den Haag

Gisteren stond voor ons alweer de 12e cupwedstrijd op het programma. Dit keer mochten we afreizen naar het verre Den Haag. Het was weer de eerste wedstrijd nadat we terug waren van de Weissensee, dus voor iedereen was het weer even wennen op een 400m baan. Geen lange rechte stukken meer, maar na elke 100m een bocht. Gelukkig voor ons staat Den Haag niet bekend als een hele snelle baan en zal het waarschijnlijk een harde koers worden.

De cupwedstrijd was niet de enige wedstrijd die gisteren in Den Haag verreden werd. ’s Middags was het eerst nog de beurt aan de pupillen B t/m junioren A om hun kunsten te vertonen op het NK jeugdmarathon. Onze regio rijder Maya stond hier voor ons aan de start bij de junioren  A. Het was een NK over 35 ronden waar een sterk deelnemersveld aan de start stond. De wedstrijd was zeer levendig en er ontstond uiteindelijk een kopgroep van 4. Helaas miste Maya net de aansluiting met de kopgroep en werd 13e.

Voor ons ging de wedstrijd om half 8 van start. Het was redelijk zwaar ijs en we voelden allemaal wel een beetje onze benen. Er wordt in het begin wel redelijk doorgereden. Er zijn een aantal uitlooppogingen met elke keer een CENNED dame erbij. Ikzelf heb het de eerste 30 ronden behoorlijk zwaar en zit een beetje achterin het peloton te prutsen. Gelukkig gaat het op de helft weer wat beter. Ik kan mooi achter Ankie, Aggie of Laura aan naar voren rijden. Ondertussen wordt het tempo in het peloton hoog gehouden en blijven er groepjes wegrijden. Ankie, Aggie en Laura zitten goed attent voorin mee te koersen en springen om de beurt met een groep mee of forceren er zelf een. Pas laat in de wedstrijd, met nog ongeveer 25 ronden te gaan ontstaat de definitieve kopgroep. Het is een behoorlijke grote groep, waarin bijna alle ploegen vertegenwoordigd zijn. Ankie zit er namens ons goed bij. Ze krijgen in het begin nog niet heel veel ruimte, maar door afstopwerk in het peloton krijgen ze toch een behoorlijk gaatje. Laura maakt samen met nog een andere dame de oversteek en sluit ook aan in de kopgroep. Het peloton blijft nog een beetje jagen, maar op een gegeven moment gaat het hard en heeft de kopgroep bijna een ronde voorsprong. In het peloton is er een beetje verwarring wanneer er nou precies afgesprint moet worden, want de kopgroep is nog niet helemaal rond. Van Alida krijgen we door dat er wordt gebeld met het bord op 5. Aggie en ik sprinten naar de streep en worden 42e en 27e. Dan is het de beurt aan de kopgroep die nog vier ronden moeten rijden. Laura heeft een goed wiel gekozen en gaat als 2e de laatste bocht in. Ze moest iets inhouden in de laatste bocht, maar sprint nog wel naar een mooie 4e plek! Ankie sprint nog naar plek 12.

Volgende week staat de marathon in Deventer op het programma. We houden jullie op de hoogte!

Groetjes,

Nienke

dinsdag 7 februari 2017

Geen AKM op de weissensee door dooi

Afgelopen vrijdag gingen wij ons weer voorbereiden op het AKM dat nog op het programma stond. Laura ging fietsen en de rest van de ploeg zou even gaan schaatsen. Van schaatsen kwam er niet veel. Het ijs was zo slecht en nat dat ze beter konden gaan zwemmen dan schaatsen, dus allemaal maar even fietsen. Rond klokslag 16.00 uur kregen wij via social media te horen dat de wedstrijd afgelast zou worden. Helaas ging de wedstrijd niet door want we hadden als ploeg goede wedstrijden laten zien en hadden allemaal zin om nog een wedstrijd te rijden.

Nadat het allemaal echt officieel was hebben we besloten om zaterdag rustig richting huis te gaan met een overnachting in Duitsland. Op zondag werden we nog aangehouden door de politie. Gelukkig was er weinig aan de hand, het was maar een controle. Ankie moest haar rijbewijs laten zien en toen was het goed. Nadat de politie weg was rende Alida en Ankie snel even de bosjes in om even nog een plasje te doen en daarna door naar huis.

We zijn allemaal veilig aangekomen en hebben genoten van de wedstrijden en de mooie omgeving. Op naar aankomende zaterdag, dan staat alweer een KPN cup marathon op het programma in Den Haag.

Tot dan! Groetjes Laura

vrijdag 3 februari 2017

Alternatieve Elfstedentocht

Gisteren stond de langste wedstrijd van het seizoen op het programma.

Waar het in het begin van de week echt schaatsweer was met temperaturen onder nul, stond gisterochtend toen we de deur uitstapten de thermometer op +1. Lastige beslissingen betreft kledingkeuze hielden ons tijdens het ontbijt bezig. Het parcours van 25km van het kleine meer tot helemaal achterin de Dolomietenblik kon namelijk zorgen voor grote temperatuurverschillen. Hoeveel laagjes thermokleding waren nodig onder ons wedstrijdpak? En ook de keuze van handschoenen en sportbril was nog niet zo makkelijk.

Als we om 7.30 uur van start gaan hebben de meeste dames nog een extra jasje aan wat na een rondje of 2 afgegeven kon worden bij de verzorgingspost. In het peloton zoekt iedereen zijn plekje en houden de meesten zich rustig. Zo verlopen de eerste 100km rustig, waarin Maya, Nienke en Laura attent van voren zitten en kunnen controleren waar nodig. Maya stapt, zoals afgesproken, na 4 ronden uit de wedstrijd. Ze heeft er een stapje bijgemaakt in vergelijking met vorig jaar en heeft zeker haar steentje bijgedragen voor team Cenned.

In de eerste ronden stonden er hier en daar wat plassen water op het ijs, de vergelijking met de steeplechase wordt gemaakt. Inmiddels is de zon doorgebroken en lijkt het op sommige stukken alsof we aan het waterskiën zijn. Ook is er een heel groot stuk waar het ijs erg smotsig is. In de ronde die volgt vindt hier de eerste serieuze aanval plaats. Het is zoeken naar de veiligste route en hier en daar rijden er al dames in een nat pak doordat ze in een dooi stuk op hun snufferd zijn gegaan. Terwijl er vooraan flink wordt doorgereden verliest Nienke aan de achterkant het contact met het peloton. Even lijkt ze nog terug te kunnen komen, maar helaas gaat ook zij onderuit. De volgende 1,5 ronde rijdt ze samen met een andere dame en na 150km wordt ze geklasseerd als 34e. Ook voor Nienke is dit een flinke stap vooruit vergeleken met vorig jaar.

Laura, Aggie en ik zitten nog in het uitgedunde peloton, waar inmiddels een dame van MKBasics is weggereden en een voorspong heeft van 4 minuten. Laura probeert met hulp van andere ploegen de achtervolging op gang te krijgen en langzaamaan loopt het verschil terug. Inmiddels heeft ze ook Aggie en Ankie beide een keer teruggereden naar het peloton na een valpartij. De energie raakt langzaam op en Laura raakt achterop maar weet nog wel tot 175km te komen. Daarmee werd ze als 16e geklasseerd.

Inmiddels zijn er nog 7 dames over in de wedstrijd en zitten Aggie en ik er naar omstandigheden goed bij. Op het smotsige stuk ijs kan het inmiddels geen schaatsen meer genoemd worden, maar lijkt het meer op klunen. Ik probeer het tempo erin te gooien maar wordt gevolgd door Elma. Elma kan nog een tandje bijschakelen en trekt de hele groep uit elkaar. Om de haverklap ligt er weer iemand op het ijs. Ook Aggie en ik blijven niet gespaard en weten op een gegeven moment niet meer of we hier nou om moeten huilen of lachen. Al deze valpartijen hebben als gevolg dat we allemaal als eenlingen over het ijs aan het klunen zijn. Eenmaal weer op iets beter ijs zitten Aggie en ik bij elkaar en kunnen we het gat naar de voorste 3 dames dichten. Nadat we hier zijn aangesloten valt Aggie weer en probeer ik haar er weer bij te krijgen. Helaas lukt dit niet, Aggie finisht helemaal moegestreden als 7e.


Ik zit nog bij de laatste vier met nog 5km te gaan. In de laatste 2km valt er weer een dame en besluit ik om te demarreren. Ik durf niet meer om te kijken maar voel dat er iemand bij me aansluit. De speaker heeft ons inmiddels in het zicht en ik hoor dat hij zegt “daar komen de vier dames aan”. Niet lang hierna komen ze over me heen en denk ik dat mijn kansen op een podiumplek verkeken zijn. Maar dan ineens valt Elma vlak voor de streep en kan niet meer overeind komen voordat ik als 3e over de finish kom!