dinsdag 30 januari 2018

WEISSENSEE 2018 Deel 1

Inmiddels zitten we alweer een paar dagen in Oostenrijk aan de Weissensee. Even een update!

Afgelopen dinsdag vertrokken we met de hele ploeg vanuit Hoogeveen. Met inpakken was het even spannend of het allemaal ging passen in de bus van stichting Phusis. Met zes fietsen en minstens zoveel sporttassen, tassen vol met bidons, afbakbroodjes en sportvoeding kunt u zich daar misschien een voorstelling van maken.

Na een overnachting in Duitsland tuffen we op woensdag het laatste stukje door en staan we ’s middags op het ijs voor een korte training. Na al die uren in de auto is het lekker om een frisse neus te halen en de spieren even los te rijden.

Op donderdag staan we wat langer op het ijs en vrijdag doet iedereen zijn eigen ding in voorbereiding naar het ONK. Ondertussen zit de sfeer er goed in binnen de ploeg. ’S Avonds eten we gezellig met zijn allen, een drukke bedoeling met zes rijdsters en drie begeleiders. Er worden fanatiek spelletjes gespeeld en de sfeer zit er goed in.

Zaterdag staan we om 9.00 uur aan de start van de eerste wedstrijd. In totaal rijden we 8 ronden van 10km. De eerste paar ronden gaat het nog niet zo hard. Misschien komt het door de scheuren in het ijs en zijn sommige schaatsers nog wat onwennig, want er zijn in dit deel van de wedstrijd veel valpartijen. Ook Aggie ligt even op het ijs maar sluit vrij snel weer aan. Er zijn een paar speldenprikjes maar niet één ontsnapping krijgt ruimte van het peloton. Chantal rijdt voor het eerst op de Weissensee en kan tot 50km mee. Vanaf dat moment komt de wedstrijd echt op gang en ligt het tempo constant hoog. Bij de ontsnappingen zit altijd een CENNED dame mee. Maar helaas lukt het niet om een serieus gat te slaan. Met nog 2 ronden te gaan ligt het hele veld uit elkaar en rijdt Laura bij de eerste vijf. Helaas komt ze wat ongelukkig ten val. Als ze weer staat komt Maya net voorbij die haar nog een drukkertje mee kan geven. Vlak hierna gaat bij Maya het licht uit. Het werk wat ze in het begin van de wedstrijd heeft verricht en het hoge tempo worden haar even te veel. Op eigen tempo schaatst ze in een achterblijvend groepje de wedstrijd toch helemaal uit. Met nog 15km te gaan zit Nienke mee in de volgende kopgroep. Met een paar sterke dames erbij van andere ploegen maken ook Laura en Ankie de oversteek. Maar weer is het hetzelfde verhaal en sluit niet veel later het hele peloton aan. In de laatste ronde gaat Nienke onderuit en kan de aansluiting niet meer maken. Intussen hebben Aggie, Laura en Ankie het plan voor de massasprint klaarliggen. Ankie houdt in deze laatste fase voorin de controle. Terwijl Laura en Aggie iets meer naar achter zitten, klaar voor een laatste jump. Vlak voor de laatste bocht gaat de turbo er bij Laura op en levert ze Aggie voorin af. Nu is het aan Aggie om alles wat ze nog heeft in de strijd te gooien. In de laatste 100m weten nog twee dames over haar heen te komen. Maar we zijn heel blij met dit goede teamwork en deze 3e plaats!

En inmiddels is het maandagavond en wordt er weer fanatiek gekaart. Vanmiddag reden we de ploegenachtervolging. Via de voorrondes plaatste CENNED 1 zich met een 2e tijd voor de finale. CENNED 2 reed de 13e tijd. In de finale werd de 2e plaats binnengesleept.

Groetjes Ankie

zondag 21 januari 2018

KPN cup 12 Groningen

Gisteren stond dan alweer de 12de en tevens de laatste wedstrijd voor de Weissensee op het programma. Altijd een wedstrijd waarin je graag nog even wat vertrouwen wil tanken voor dat de grote wedstrijden gaan beginnen op natuurijs. Zo wilde wij graag ook een goede wedstrijd laten zien en kijken hoe we ervoor staan.

De wedstrijd begon redelijk tam en er waren wat spelden prikjes waarin we eigenlijk heel attent mee zaten elke keer. Halverwege koers ontstond er een klein kopgroepje van vier dames waar Ankie goed bij zat. Zou het dan vandaag weer gebeuren, een kleine kopgroep die rond gaat? Het groepje had een kans van slagen, want het peloton deed vrij weinig. Aggie kreeg de opdracht om mee te springen met groepjes die naar de kopgroep toe wilde springen. Ik was aan het afstoppen op kop van het peloton en alles in de gaten aan het houden. Nienke was de back-up voor Ankie. Tot dat wij zagen dat 1 iemand vanuit de kopgroep in één keer sprong naar het peloton. Op het moment dat dat gebeurde reed Ankie achter twee meiden die het tempo niet konden volgen. Ankie probeerde nog zo goed naar deze dame toe te rijden maar tevergeefs. Ze reed een super sterke koers, maar had helaas net niet de snelheid in de benen om ook net zoals Ineke een ronde voorsprong te pakken en zo werd Ankie ook opgeslokt door het peloton.

Wij konden ons gaan opmaken voor de eindsprint voor plek twee. Nienke zocht in de drukte haar eigen weg. Aggie, Ankie en ik konden elkaar goed vinden en reden lang met z’n drieën bij elkaar. Helaas raakte we elkaar in de chaos toch kwijt. Aggie zat redelijk goed vooraan en kon zo mooi sprinten naar een mooie 7de plek. Ankie trok de sprint nog voor mij aan maar helaas zaten wij in de drukte en konden er niet goed langs komen. Nienke reed daar nog iets achter en probeerde ook zo goed als mogelijk nog een mooie klassering eruit te halen.

Wij kijken terug op een goede generale voor de Weissensee. Ankie reed een sterke wedstrijd. Aggie reed attent. Nienke reed ook weer lekker mee en kon ook positief terugkijken op deze wedstrijd. En ik reed eindelijk weer een goede wedstrijd en ben weer helemaal hersteld van ziekte van vorige week.

Wij zien jullie volgende week op de Weissensee. Wij hebben er in ieder geval erg veel zin in en gaan ons uiterste best doen, maar vooral genieten van de mooie wedstrijden en omgeving!



Tot snel, Laura!

maandag 15 januari 2018

KPN Cup 11: Alkmaar

Keuzes....

Afgelopen zaterdag werd de 11de KPN Marathoncup verreden in Alkmaar.


Voorafgaand aan de landelijke marathon, stonden Maya en Chantal aan de start van hun regiotop wedstrijd. Het was een levendige wedstrijd waarin beide dames actief reden en veelal voorin te vinden waren. Chantal zit met een mooie kopgroep mee maar deze wordt even later weer terug gepakt. Direct daarna ontstaat een nieuwe kopgroep met onder andere Maya. Chantal baalt een beetje dat ze juist nét daarvoor met een groep weg was en daardoor deze kopgroep moet laten gaan. Hoe mooi zou het zijn als beide dames in deze kopgroep zaten, want het blijkt dé slag te zijn en de meiden pakken even later een ronde voorsprong. Dit overigens mede dankzij afstopwerk van Chantal. Het peloton krijgt dus eerder de bel en Chantal wint deze sprint en pakt zo een 8ste plek mee. Maya doet netjes haar werk in de resterende ronden. In de laatste bocht kiest ze een lijn, maar daar is het vrij druk waardoor ze wat in moet houden. Ze hersteld zich en sprint naar de 2de plek. Toch maar weer een mooi podiumplek. De dames staan op dit moment 3de en 4de in het klassement en hebben nog 1 regiotop wedstrijd te gaan.



Daarna zijn Nienke, Ankie en ik aan de beurt. Laura is helaas nog niet fit genoeg en moet deze wedstrijd laten schieten. Het is een leuke en actieve wedstrijd. Ankie en ik zitten om en om met groepjes mee, maar geen enkel groepje pakt echt een voorsprong. Nienke zit zoals afgesproken in de buik van het peloton en vangt ons (waar nodig) op. Op een gegeven moment zit ik wat achterin, maar zie om mij heen een aantal klassement rijdsters en maak mij dus niet zo druk. Even later wordt een kopgroep weer terug gepakt en rijd ik met 3 andere dames weg. We pakken al snel een mooie voorsprong. De rest van het peloton is het er niet helemaal mee eens en we blijven ronden lang steken op 200 meter, maar dankzij afstopwerk en breekwerk van onder andere Ankie, trekken we uiteindelijk wel aan het langste eind en pakken we de ronde voorsprong. Nienke komt me even later ophalen en rijd me wat naar voren. Ankie houdt voorin het peloton de boel scherp in de gaten en zit even later mee met een nieuwe kopgroep. In deze groep overigens geen dames die al een ronde voorsprong hadden. Deze groep pakt ook snel een ruime voorsprong. Ankie moet helaas even later deze groep laten gaan. Nienke heeft een tikje gekregen en valt. Ze moet de wedstrijd vroegtijdig verlaten. Ik begin hem ondertussen flink te knijpen want de groep nadert het peloton. Als deze groep aansluit betekent het dat er een kopgroep ontstaat van 11 en dat verkleint logischerwijs mijn kansen. De scheidsrechter beslist uiteindelijk dat de groep geen ronde krijgt er dus eerder af mag sprinten. Ankie finisht als 27ste. De laatste 5 ronden worden door ons 4 gereden. Best spannend kan ik u vertellen. Ik maak een aantal domme keuzes, maar weet nog net 3de te worden. Als team toch nog wel een podiumplek behaald.


Volgende week rijden we nog in Groningen en daarna gaan we naar de Weissensee. Blijf ons volgen zou ik dus zeggen!


Groetjes Aggie

donderdag 11 januari 2018

KPN cup 10 en nationale wedstrijd FlevOnice



Een groter verschil in ijskwaliteit kun je haast niet hebben. Afgelopen zaterdag stonden we aan de start op het mooie glij-ijs van Thialf en woensdagavond stonden we op het zware schuurpapier-ijs van FlevOnice.

Zaterdag om 19.15 uur klonk zoals gebruikelijk het startschot. De vaart zat er vanaf het begin goed in, waardoor het moeilijk was voor de aanvallers om weg te blijven. In het begin kon ik mooi voorin meerijden en de andere meiden reden ook attent met kopgroepen mee. Iets voor de helft van de wedstrijd ving ik Ankie op die terug was gekomen uit een kopgroep. Samen hebben we een paar rondes achter elkaar gezeten totdat Ankie iets te veel overkwam op haar rechter been waardoor ze haar balans verloor en onderuit ging. Ik kon er gelukkig nog net omheen. Doordat het tempo in het peloton erg hoog lag was het voor Ankie niet meer mogelijk om de aansluiting met het peloton te maken. Ik kon er nog wel bij komen, maar kon moeilijk voorin komen. Ik zakte steeds verder naar achteren en halverwege koers moest ook ik het peloton verlaten en zaten er dus nog maar twee Cenned dames in koers. Aggie en Laura reden goed mee voorin en kwamen in een grote kopgroep terecht waarin bijna alle ploegen vertegenwoordigd waren. Voorin die groep werd het tempo hoog gehouden en er ontstond een gaatje, waar Aggie en Laura net achter zaten. Ze probeerden uit alle macht om alsnog de aansluiting te maken, maar werden opgeslokt door het peloton. Vanaf de kant zagen we dat ze er allebei behoorlijk doorheen zaten. Gelukkig werd er in het peloton doorgereden en was er in de kopgroep een beetje onenigheid, waardoor alles weer bij elkaar kwam.
Vlak voordat de finale begon ging Laura ook nog een keer hard onderuit. Doordat ze snel weer opstond en het peloton even iets rustiger reed kon ze samen met nog wat dames weer aansluiten in het peloton en reed ze direct weer mooi naar voren. In de finale konden Laura en Aggie elkaar goed vinden, maar door de hectiek raakten ze elkaar ook weer kwijt. Uiteindelijk finishten ze op een 22e en 13e plek.

Woensdag stond er weer een wedstrijd op het programma. Dit keer op de 2,5km baan van FlevOnice. Een mooie voorbereiding op de serie natuurijswedstrijden die eraan zitten te komen.
Ditmaal stonden we met 5 rijdsters aan de start. Het was namelijk een combinatie wedstrijd voor landelijke dames en regiotop dames. Laura kon helaas niet meedoen vanwege ziekte, maar daarentegen mochten Maya en Chantal dus wel meedoen.
Na wat discussies over de kledingkeuze die gemaakt moest worden, waren we klaar voor een wedstrijd over 16 ronden. Het peloton was groot, dus het was zaak om vooraan te starten. Dit deden we allemaal goed, waardoor we in de eerste ronde allemaal mooi bij elkaar zaten. Dit was maar goed ook, want er werd in het begin al volle bak gekoerst met als gevolg dat er een groepje wegreed waarin ook Ankie zat. Aggie zag dat er dames gingen springen naar de kopgroep en reed er snel achteraan. Cenned zat dus al met twee dames voorin de wedstrijd. Dit vonden wij nog niet genoeg ;) Maya en ik zaten bij elkaar in het peloton toen ik een groepje dames van achteren zag komen ik schreeuwde dat we mee moesten gaan. Maya kon de aansluiting maken bij het groepje en reed naar de kopgroep toe. Helaas kon ik de aansluiting net niet maken, maar dat kon de pret niet drukken. We zaten met drie meiden in de eerste groep van ongeveer 20 dames. Ik zat samen met Chantal in het pelotonnetje. Chantal had in haar eentje nog een behoorlijk gat moeten dichtrijden om hierbij te komen, omdat er allemaal gaten aan de achterkant vielen. We hebben elkaar goed geholpen in de tweede groep en mochten twee ronden eerder afsprinten. Chantal sprintte naar een keurige 26e plek en was daarmee de 3e regiorijdster. Ik werd uiteindelijk 37e.
De kopgroep mocht wel de volledige 16 ronden rijden. Er was 1 dame met een grote voorsprong. Aggie was in de laatste ronde nog met een groepje weggereden, maar dit hield helaas geen stand. Het werd dus sprinten om de 2e plek. In deze sprint werd Ankie 7e, Maya 10e en Aggie 15e. Een mooie prestatie voor het hele team!

Zaterdag staat de wedstrijd in Alkmaar op het programma. We hopen dat u ons weer volgt op de livestream of langs de baan.

Groetjes,
Nienke

dinsdag 2 januari 2018

NK marathon 1 januari 2018

Feest zat er voor ons met oud en nieuw niet in dit jaar, wij stonden namelijk op 1 januari aan de start van het NK marathon in Utrecht!

Met vier van de vijf stonden we maandag vol energie en motivatie aan de start. Door een blessure aan haar scheenbenen kon Laura helaas niet van start gaan. Voor haar was het beter om deze wedstrijd over te slaan. Ondanks deze teleurstelling, was Laura wel aanwezig in Utrecht en stond ze, samen met Chantal en een heleboel andere supporters, langs de boarding om ons aan te moedigen!

Direct in het begin van de wedstrijd werd er flink tempo gemaakt. Aggie en Ankie zaten goed voorin en waren alert. Helaas raakte Ankie na 15 rondjes betrokken bij een valpartij, en moest ze een flinke achterstand op het peloton goedmaken. Nienke zag heel snel dat Ankie gevallen was en reageerde hierop door achter aan het peloton te gaan rijden. Hierdoor kon ze Ankie opvangen wanneer zij er weer bij zou komen. Ondertussen was het peloton nog niet stilgevallen, wat het terugkomen voor Ankie heel moeilijk maakte. Ze heeft de longen uit haar lijf gereden, en kon weer aansluiten, maar hierdoor had ze al te veel energie verspild en moest ze na 19 rondjes helaas de wedstrijd staken.

Nienke reed ondertussen nog steeds aan de staart van het peloton. Dit kostte ook haar veel energie, doordat er voorin erg hard doorversneld werd. Ze probeerde nog een aantal keer haar karretje bij iemand aan te haken en mee te rijden naar voren, maar dit mocht niet lukken. Na 27 rondjes moest ook Nienke de staart van het peloton loslaten en was haar wedstrijd voorbij.

Toen waren Aggie en ik nog over. Na een rommelig begin met veel valpartijen in het peloton ontstonden er meerdere kopgroepen die op hun beurt allemaal weer teruggehaald werden. Even leek het er op dat niemand weg zou komen, alles werd dicht gereden. Toch viel het maar niet stil in het peloton. Aggie zat vaak mee, maar moest het alleen doen. Voor mij was dit de eerste landelijke wedstrijd van het seizoen. De opdracht was om in de buik van het peloton te blijven, en dus kon ik Aggie niet heel veel helpen. Rond halfkoers ontstond er tóch een kopgroep die de ruimte kreeg van het peloton. Het ijs was inmiddels als schuurpapier en iedereen had het zwaar. Het peloton gaf zich niet over en bleef hard doorrijden. Het was een slagveld dat begonnen was op ronde 1, aan de achterkant vielen er steeds meer dames af. Helaas zaten we niet bij de beslissende kopgroep, die uiteindelijk nog rond ging. Voor de eindsprint reden Aggie en ik nog samen naar voren. Aggie kon goed voorin blijven en wist de sprint van het peloton te winnen. Dit resulteerde in een mooie 11e plek na een – voor onze ploeg – mindere koers.

Bij mij was de energie helaas op toen ik eenmaal goed voorin zat voor de eindsprint. Ik kon mijn plekje niet meer vasthouden en zakte weer iets verder naar achteren. Ondanks dit eindigde ik toch op een 29ste plek! Voor de eerste keer dit seizoen in het landelijke peloton, voor het eerst 100 rondjes én mijn eerste NK bij de topdivisie, een mooi debuut toch goed afgesloten.

En nu is het alweer januari! Staan er nog maar 3 Cup wedstrijden op het programma en dan is er al heel snel weer natuurijs. Wij zijn er (bijna) helemaal klaar voor! Maar voordat het zover is rijden we komende zaterdag in Heerenveen.

Laat 2018 maar komen!

Groetjes, Maya