zondag 29 december 2013

KPN Cup Enschede en een dagje 'natuurijs'

Na een voor iedereen toch wat rommelige week stonden we dit weekend aan de start in Enschede.
Helaas zonder de ploegleidster Alida. Dat is toch wel even wennen, maar gelukkig hadden we onze beide papa's, trouwe supporters!
Na een persoonlijk appje van Alida konden we er tegenaan. Enschede... 1 ding is zeker, dit wordt een snelle wedstrijd die waarschijnlijk eindigt in een massasprint. Uiteindelijk werd dit het ook, maar er waren vele uitlooppogingen. In de slotfase ontstond een kopgroep van drie personen. Deze kopgroep leek om de winst te gaan strijden, maar de ploegentactiek zorgde ervoor dat de kopgroep werd opgeslokt door het jagende peloton. Birgit en ik(Margryt) schuwden het kopwerk niet. Birgit kon zich uiteindelijk toch nog mengen in de eindsprint en werd keurig 7e, knap! Zelf merk ik dat ik iedere week gemakkelijker rijd, dit resulteerde vandaag in een 28e plek. Nu nog een keer een goeie (brutalere :) ) , finale rijden. Volgens Birgit is dit een kwestie van ervaring.

Zondagochtend ging de wekker weer vroeg, ditmaal voor alle Cenned ladies!!
Een ochtend lekker trainen op het ijs van Biddinghuizen. Leuk om het treintje voor een dag weer even compleet te zien. Een prima training met het oog op de natuurijswedstrijden die nog komen. Wat is het toch jammer dat het seizoen niet voor alle Cenned dames zo is verlopen als gehoopt. Annewil heeft er voor dit seizoen een streep onder gezet. Toch fijn dat ze er vandaag nog gezellig bij was, we gaan haar echt missen binnen de groep.

Birgit en ik gaan in ieder geval met een goed gevoel toewerken naar het NK, aanstaande zondag in Dronten. Download jou gratis toegangskaart(t.w.v. 8 euro) op www.leisureworld.nl en kom ons aanmoedigen.

Tot zondag?!

Groetjes Margryt

zondag 22 december 2013

KPN Marathon Cup 11 Breda & Kampioenschap van Kralingen.

Wat? Het kampioenschap van Kralingen? Ja, het kampioenschap van Kralingen! Iets meer dan een week geleden hoorden we officieus via de CENNED-groeps whatsapp dat er een extra wedstrijd op de kalender was verschenen, eentje op de ijsbaan in Rotterdam. Huh, heeft Rotterdam een ijsbaan dan? Ik had op schaatsen.nl wel een nieuwsbericht gezien over die ijsbaan in Rotterdam, maar natuurlijk niet gelezen, en ook het bijbehorende filmpje had ik links laten liggen. Ik dacht dat het een tijdelijke ijsbaan was, zo eentje met nep ijs. Ja, ik weet dat het ijs op een “gewone” 400m-baan ook geen echt ijs is zoals natuurijs, maar ik dacht dat het ijs in Rotterdam nog nepper zou zijn. Dus toen we vorige week na de wedstrijd in Alkmaar officieel hoorden dat we inderdaad een extra wedstrijd zouden rijden op die ijsbaan, heb ik toch maar even dat filmpje bekeken. Het is een zogenaamde tunnel ijsbaan: met de gewone afmetingen van een kunstijsbaan, maar dan met een overkapping alleen over het ijs. Dus zowel links als rechts van het ijs was een soort tentzeil gespannen over het ijs heen. Er zaten wel wat raampjes in dat zeil, maar op het filmpje leek het er op dat je niet verder kon kijken dan de eerste 10 meter van de bocht en in ieder geval niet naar de andere kant van de baan. Nou, dat zou vast een bijzondere wedstrijd worden dan. Ik was benieuwd.

Maar eerst moesten we op zaterdag gewoon starten in Breda, voor al weer de 11e Cup wedstrijd. En hoewel er in Breda geen tunnel over het ijs heen was gespannen, was het ook hier soms moeilijk om naar de andere kant van de baan te kijken. In het midden van de ijsbaan ligt namelijk een ijshockeybaan met een hoge boarding. Je kunt dan met een kopgroep toch ineens helemaal uit het zicht van het peloton raken, en ineens in een mooie kopgroep belanden. Het zou een mooi scenario zijn voor de CENNED-ladies, vandaag weer vertegenwoordigd door Margryt en ondergetekende. Vanaf de start zat er meteen goed tempo in, tenminste als we ploedleidster Alida na afloop moeten geloven. Zelf vinden Margryt en ik dat het wel mee valt de eerst paar rondes. Na een paar rondes voel ik toch ook wel dat het tempo hoog ligt en er ontstaan wat kopgroepjes. Zelf ben ik in de wedstrijd behoorlijk aan het jojoën, dan zit ik weer voorin mee met een groepje en een ronde later zit ik ineens weer veel te ver van achteren. Margryt rijdt een stuk stabieler en schuift af en toe mee naar voren. Fijn voor mij, want als ik dan weer te ver achterin zit heb ik in ieder geval een teamie waar ik naar toe kan rijden en die ruimte voor mij maakt. Helaas gaat het mooie scenario van een verrassende kopgroep niet op vandaag en loopt het uit op een massasprint. Ik zit net verkeerd als het tempo omhoog gaat en beland in een tweede groepje. Grr, ik wil naar voren, maar er om heen rijden lukt niet. Ik berust mij in een mindere uitslag, en als ik na afloop kijk blijkt dat toch nog mee te vallen: 23ste. Margryt heeft ook wat problemen in de finale. Ze heeft ruzie met een concurrente, die aan haar been gaat hangen waardoor zij uit onbalans raakt. Het levert de lieve Margryt bijna een gele kaart op, omdat de scheidsrechter haar onbalans in eerste instantie ziet als een slaande beweging naar de ander. Gelukkig haalt de scheidsrechter eerst verhaal bij Margryt, die netjes uit kan leggen wat er gebeurde. Als 36ste komt ze uiteindelijk over de finish.

Snel naar het van der Valk hotel in Ridderkerk, waar ons een heerlijke pasta-maaltijd, een bad en een goed bed wacht. Voordat we daar in kunnen duiken worden nog wel even de schaatsen gecontroleerd en geslepen, als het materiaal maar goed is! De volgende ochtend heb ik even tijd nodig om wakker te worden en mijn spieren werken nog niet echt mee. In een veel rustiger tempo sjokken de CENNED-ladies een paar rondjes over de parkeerplaats.
Natuurlijk werd eerst het ijs bekeken, het ziet er goed uit. Als ik later het ijs op stap, bekruipt mij weer een beetje het natuurijs-gevoel. De gezellige sfeer langs de baan, het dweilorkest dat kerstliedjes speelt, en het oneffen ijs spelen daar allemaal in mee. Het geeft me energie, en hoewel we met een klein peloton aan de start staan (nog geen 40 dames), wordt er niet rustig gereden. Ik zit nu wel attent voorin, spring zo ongeveer met alle kopgroepjes mee, en ineens ontstaat er een goede kopgroep. Nu wordt het spannend, wat voor invloed heeft de tunnel op de wedstrijd. Geeft het peloton snel op, of zetten ze juist stug door en moeten we veel moeite doen om een ronde voorsprong te pakken? In het begin lijkt het peloton ons veel ruimte te geven, en redelijk makkelijk krijgen we een halve baan (want dat roept Alida vanaf de zijkant). Automatisch kijk ik toch opzij, en zie inderdaad het peloton rijden. Het verschil blijft een paar rondes steken op die 200 meter, en dan ineens zien we toch de achterkant van het peloton. We sluiten aan, en gaan uiteindelijk met 13 dames om de titel “Kampioen van Kralingen” strijden. Ik spring in die finale mee met Elma, maar we redden het niet, het was nog te vroeg. Maar als er daarna weer wordt aangezet zit ik net verkeerd en met nog 3 dames raken we op achterstand. We komen niet meer bij de voorste groep en het levert mij uiteindelijk een 12de plek op. Margryt rijdt haar beste klassering dit seizoen, en wordt 27ste. Finales rijden is nog niet haar ding, maar wie weet hoe ver ze nog kan groeien.

Rest mij nu niets anders dan alle trouwe lezers van de weblog names alle CENNED-ladies een hele fijne kerst te wensen, en alvast een heel sportief 2014!

Groetjes, Birgit

zaterdag 14 december 2013

KPN Marathon Cup 10 Alkmaar

Vandaag alweer KPN Cup 10 en met de wedstrijden in Dronten en Biddinghuizen erbij is het alweer de 12e wedstrijd van dit schaatsseizoen. We zijn al over de helft. De Weissensee komt al in zicht. Om 16.00 uur pik ik verzorger Jurjen Rollingswier op bij de carpoolplaats van Hoogkerk. Onderweg bespreken we van alles. Natuurlijk ook onze Team Cenned ladies. Vandaag Birgit en Margryt aan de start. Ze komen steeds beter in vorm, hoe zouden ze het vandaag doen? We bespreken ook Annewil en Annemarie en hun revalidatieproces. En natuurlijk de praktische zaken over de rest van het seizoen. Op de Weissensee toch ineens weer in een andere accommodatie. De verzorgingstent moet ook nog mee. Dat pakt Jurjen op. Hebben we sportvoeding voldoende op voorraad? Tja het werk van een ploegleider en verzorger is ook druk hoor.

Op de kunstijsbaan van Alkmaar is de eerste actie een plekje zoeken voor de massagetafel. Dan tijd voor een kopje koffie. Al snel komen de eerste rijdsters zich bij Jurjen melden voor een beetje hulp en een tape op rug en knieën. Deze keer melden ook Daan en Harrie zich voor een roze tape.

Vandaag 54 dames aan de start. Minder dan vorige wedstrijden maar de koers was er niet minder om. Veel acties en steeds weer een kopgroep weg. Birgit was heel attent en zat bijna overal bij. Margryt reed makkelijk mee midden in het midden van het peloton. Maar steeds werd alles weer dichtgereden. Na de tweede tussensprint en na weer het Waterloo van een kansrijke kopgroep draai ik me om naar Jurjen achter de boarding en zucht dat dit wel een massasprint kon worden. Ik kijk weer op het ijs en zie een kansrijke kopgroep wegrijden zonder Mariska en Irene, die keken alleen maar naar elkaar, maar ook zonder Birgit. Shit we zitten er niet bij. Vlak voor de ploegleiders zie ik Marleen Elsgeest aangaan en schreeuw naar Birgit. Ze reageert direct en weg zijn ze. Op jacht naar de kopgroep. De volgende ronde wil ik Margryt naar voren sturen voor afstopwerk, maar daar was ze zelf al. Rondenlang met een breed zwierende Margryt voorop het peloton kreeg de kopgroep snel een ronde voorsprong.

Bord op 21 en 12 dames met een rondje voor. Imke Vormeer reageerde al snel met een uitval en Margryt ging mee. Kopgroep van 5 op weg naar de bel op 11 voor het peloton. De kopgroep van Margryt sneuvelde helaas in het zicht van de haven. Sprinters Mariska Huisman en Irene Schouten gingen volle bak aan om de schade te beperken. Jammer maar niet geschoten is altijd mis. Dan de finale van de kopgroep. Is altijd super spannend. Birgit zat eerst achter Sharon Hendriks maar koos toch een andere route. Valpartij van Foske in de laatste bocht, Birgit 7e en Sharon Hendriks won de wedstrijd. What if?? Maar keuzes maak je in een split second. Goede koers van de Cenned ladies. De ploegleiding heeft vandaag genoten van een mooie pot damesmarathonschaatsen.

Volgende week weer nieuwe kansen. Er zijn wat veranderingen op de wedstrijdkalender. Komende zaterdag marathon in Breda, dan op zondagmorgen marathon over 60 ronden op de nieuwe ijsbaan van Rotterdam. We overnachten van zaterdag op zondag bij Hotel vd Valk in Ridderkerk.

En vers van de pers, de finalemarathon van de KPN Cup is op donderdag 27 februari 2014 in het Olympisch Stadion in Amsterdam.

Maar zouden we voor die tijd ook nog een beetje natuurijs in Nederland krijgen? Het lijkt er nog niet op met 10 graden op de teller. Koning Winter wakker worden graag!

Groetjes, Alida Pasveer

zaterdag 7 december 2013

KPN Marathon Cup 9 Assen

Met een dubbel gevoel ga ik richting Assen voor de 9de KPN Marathon Cup. Het gevoel is dubbel, omdat ik zelf al weken niet mee kan doen door een vervelende blessure, maar het toch ook wel heel erg mooi vind om mijn teamgenoten Birgit en Margryt in actie te kunnen zien. De wedstrijd op zaterdagavond is niet alleen schaatsen. Alles eromheen en de gezelligheid met een team maakt het hele gebeuren ook speciaal. Ik ben blij dat ik vandaag toch weer een beetje onderdeel kan zijn van team Cenned. Samen met Jurjen en Alida wacht ik tot de wedstrijd van start gaat. Geen wedstrijd is hetzelfde en altijd weer spannend. Ik hoop op een wedstrijd met een mooie kopgroep inclusief Birgit. Vanaf de start is het een harde koers, al na 12 ronden moeten de eerste meiden de wedstrijd verlaten en er volgen nog velen. Margryt en Birgit rijden allebei mooi in de voorste helft van het peloton, het oogt makkelijk bij beiden ondanks dat er hard gekoerst wordt. In de beginfase rijden de Cenned-lady’s in ruitjestenue veel bij elkaar in de buurt, echt mooi om te zien! Birgit probeert met veel ontsnappingen mee te zitten en op de momenten dat ze niet mee zit geeft ze de tijdelijke kopgroepen vrijwel geen ruimte. Birgit rijdt super sterk, maar de échte scherpte ontbreekt vandaag, vertelt ze na afloop. Niet heel vreemd na vorig weekend. Margryt rijdt een hele nette wedstrijd en handhaaft zich goed in het peloton en zelfs een aantal keren op kop. Dit moet voor Margryt wel vertrouwen geven voor de komende wedstrijden. Ik heb in ieder geval wel alle vertrouwen in Margryt, ik ben onder de indruk van het gemak waarmee ze reed. Vanaf de zijlijn ben ik trots op de prestaties van mijn teamies. Birgit komt als 15de over de meet en Margryt eindigt als 34ste. Na afloop worden we door de vader van Birgit getrakteerd op een stukje appeltaart. Want ja... ook dat hoort er bij, trouwe familieleden. Met nog steeds een beetje een dubbel gevoel vertrek ik weer richting Veendam.

Op zondagochtend maken vijf Cenned-lady’s afzonderlijk hun duurrondje op de fiets. Vijf inderdaad, want ook Alida fietst heel trouw iedere zondagochtend. De één vanuit De Knipe en de ander vanuit Groningen, ieder voor zich…alhoewel… al heel snel wordt de groepsapp weer onrustig. Er komen foto’s voorbij met vieze fietsgezichten, berichtjes met gereden km’s, enz.
Volgende week alweer de 10de KPN Cup in Alkmaar, helaas nog steeds zonder mij, maar ik duim op afstand voor de meiden.

Groetjes, Annewil

zondag 1 december 2013

Eerste wedstrijd op natuurijs!

Nog geen vorst gehad en toch al de eerste “natuurijswedstrijd” op Flevonice in Biddinghuizen. De ijsbaan probeert opnieuw een rendabel seizoen te creëren. In het programma hoort dan ook een schaatswedstrijd op de vroege zondagmorgen. Een waterig zonnetje gaf ons nog niet het idee dat een Elfstedentocht op komst is. Desalniettemin, prachtige omstandigheden op een ijsbaan in de open natuur geeft inspiratie en zin in een echte winter. Team Cenned was ditmaal met Birgit en mij(Margryt) weer redelijk vertegenwoordigd. Bijna alle ploegen waren aanwezig met uitzondering van team Schaats Hart. Het startschot viel al om negen uur. 






De avond ervoor was Hoorn al het decor voor de marathon op kunstijs. Toch bleken velen geïnspireerd voor de wedstrijd in de open lucht met rondjes van 2,5 kilometer. Het eerste rondje ging nog redelijk langzaam de opeenvolgende rondjes gingen steeds sneller. Birgit en ik reden de eerste ronden in de kop van het peloton. Natuurlijk waren er ook uitlooppogingen maar die werden in de kiem gesmoord. Toch ontstond na ruim half koers een definitieve ontsnapping van vier dames. Aanvankelijk bleef de voorsprong op 25 seconden steken maar een gestructureerde achtervolging ontstond ook niet vanuit het peloton. Birgit participeerde nog wel enkele malen in een poging tot het achterhalen van de koplopers maar de koplopers lieten zich niet meer opslokken. De voorsprong werd alleen nog maar groter. Ik handhaafde mij in het peloton, maar de finale kon beter. Dit gaf ons de inspiratie een tegenaanval te regelen waarbij ik het peloton zou afstoppen. Een stukje gemakkelijker als op een brede kunstijsbaan. Zover kwam het echter niet. Er ontstond al vrij snel wel een achtervolgingsploeg met Birgit maar uiteindelijk ging dit om een sprint naar een vijfde positie. Birgit liet zich nog enigszins verrassen, maar kwam als 9e over de finish, ik finishte in het peloton van uiteindelijk 30 schaatssters. Voor zowel Birgit als mij, een mooie start van ons natuurijsavontuur dit seizoen. Koningwinter is hierbij uitgenodigd.

Groetjes Margryt