zaterdag 9 november 2013

KPN Marathon Cup 5 Den Haag

Vol goede moed stonden we aan de start van de vijfde marathon cup. Helaas zonder onze bikkel Annewil, rugproblemen maken het dat schaatsen voor haar nu even niet verstandig is. Hoe moeilijk ze dat ook vindt. Dat het een harde koers ging worden is geen nieuws meer dit seizoen. Maar wat voor tactieken hebben de ploegen nu weer in gedachten? Drie maal dezelfde winnares in de massasprint, Irene Schouten. Tijd om het eens anders te spelen. Dit bleek al direct. Kleibeuker nam gelijk het initiatief en zorgde daarmee voor een hoge snelheid in het peloton. Het moest breken dat was duidelijk. Binnen tien rondjes ontstond er al een kopgroep van vier en werd het tijd voor ploegenspel. Ploegenspel, waar wij als Cenned jaloers op moeten zijn. Birgit hield zich knap staande in de achtervolging. Helaas konden Annemarie en ik(Margryt) niks betekenen voor ons zelf en al helemaal niet voor Birgit. Hoe frustrerend dat voelt? De woorden die dan op zo'n moment door je heen gaan zal ik jullie besparen. Wat zou ik graag iets willen betekenen voor de ploeg en in dit geval Birgit. Die eenzaam en sterk in haar geblokte pakje voorin de strijd aan gaat. Drie van onze ploeg hadden dit seizoen heel anders voor ogen. Voor Annemarie die is overgestapt uit de regio was uitrijden een reĆ«el en mooi doel. Zo'n eerste jaar op landelijk niveau is niet niks. Uitrijden moest geen punt meer zijn voor mij en Annewil. Aan die verwachtingen wordt niet voldaan. Ongelofelijk moeilijk om daar mee om te gaan. Wat helpt? Relativeren. 'Het is maar sport'. Klopt, dat is helemaal waar. Alleen het neemt niet weg dat je elke dag bezig bent met deze eigenlijk fantastische maar oh zo moeilijke sport. 

Hoe maak je het dan makkelijker voor jezelf? Daar moet je tijd voor nemen om over na te denken. Op het ijs lijken we dan misschien geen team, erbuiten zijn we dat zeker. Dit is ontzettend waardevol en uiteindelijk gaat dit zich ook vertalen op het ijs. Dat Cenned treintje gaat er komen, ook in de laatste 20 rondes. Vertrouwen bij ons allemaal is de basis.

De toeschouwers hebben genoten, het was een geweldige koers bij de vrouwen. Laat ik het zo zeggen, niet iedereen heeft ervan genoten... Ik had me mijn verjaardag in ieder geval anders voorgesteld. Piekeren over volgende week heeft geen zin, het loopt toch anders.

Tot ziens in Haarlem.

Groetjes, Margryt