dinsdag 8 september 2015

Trainingskamp Italië – dag 3

Na regen komt zonneschijn

De derde dag van ons trainingskamp is alweer aangebroken. Na twee super mooie dagen ziet het er voor vandaag wat minder mooi uit. We hadden namelijk verwacht dat het weer net zulk mooi weer zou worden als zondag en maandag, maar toen we vanochtend wakker werden was het grijs en grauw en regende het. Dit weer was niet ideaal voor de training die vandaag op het programma stond. We zouden namelijk de Santa Michele oprijden en 6 keer een rondje van 8 km met daarin een klim van 2 km intensief rijden. Met regen is dit niet echt prettig dus besloot Alida om maar wat later weg te gaan.
Toen we rond 10 uur klaar waren voor vertrek reden we richting het 8 km rondje. Na een beetje verwarring over wat nou het parcours was voor de intervaltraining en wat de klim naar Santa Michele was ging het gelukkig allemaal goed. Iedereen begreep het en we gingen naar het begin van de eerste klim. Er was ons gisteravond al verteld dat het gemiddelde stijgingspercentage van de Santa Michele ongeveer 10% was. Een serieuze klim dus. We vertrokken met z’n allen, maar al snel probeerde ik maar gewoon in mijn eigen ritme te komen. Voor mij is het voor het eerst dat ik zo’n steile klim oprijd. Het ging wel goed, ik zat lekker in mijn ritme, maar toen kwamen er een paar steile stukken aan, ik probeerde ritme te houden, maar dit was lastig. Toen ik boven was bleek dat er stukken van 18-19% inzaten.
Nadat iedereen boven was gekomen en wat eten en drinken naar binnen had gewerkt konden we nog een paar foto’s van de omgeving en van onszelf maken. Daarna gingen we weer naar beneden, dit was op sommige stukken wel oppassen aangezien het had geregend en de weg op sommige plekken nog nat was. Het eerste deel van de training was afgewerkt. Nu stonden 6 ronden van 8 km op het programma. Na twee keer het rondje te hebben gereden kwamen we erachter dat de training toch wat langer ging duren dan dat we hadden verwacht. Een aantal van ons had niet meer genoeg eten en drinken bij zich. Gelukkig was Alida er ook bij met de auto, want toen we voor de derde keer boven kwamen stonden er flessen water en lekkere koekjes klaar voor ons om op te eten. De training verliep niet helemaal zoals had gemoeten, want Ankie kreeg een lekke voorband in de afdaling. Gelukkig ging alles goed en na een aantal minuten zat de band er weer in door goed teamwerk en konden we verder.

Weer aangekomen bij het huisje waren we het er allemaal wel over eens dat we even konden gaan zwemmen. Het was inmiddels weer lekker warm geworden. Nadat we een lekkere kom courgette soep van Ankie hebben opgegeten waren we klaar om naar het zwembad te gaan. We kwamen eraan en zagen op een bord staan: Watertemp. 20°C. Wij wilden natuurlijk direct doorlopen, maar we werden terug geroepen door de badmeester die als boodschap had dat we onze slippers uit moesten doen. Dit deden we braaf. Toen wilden we dus het zwembad in. Ankie had er zin in en sprong het water in, wat niet gewaardeerd werd door diezelfde strenge badmeester. We moesten eerst onder de douche. Hierna mochten we eindelijk het zwembad in. Het water bleek behoorlijk fris te zijn, zeker geen 20 graden zoals aangegeven stond. Na een paar keer op en neer te zijn geweest gingen we maar lekker zonnen op de lekkere ligstoelen die langs het bad stonden. Hier hebben we ons de rest van de middag wel vermaakt. Bij terugkomst zijn Ankie en Birgit begonnen aan het avondeten wat er goed uitzag. Tijdens het eten kwamen we erachter dat de kruiden die er doorheen zijn gedaan iets te scherp zijn, maar met een aantal aanpassingen smaakt het lekker.

We hopen dat de regen van vandaag eenmalig was en dat we de rest van de week nog kunnen genieten van de heerlijke Italiaanse zon.

Groetjes,
Nienke