maandag 21 december 2015

KPN Cup 10 / 11 - Breda / Enschede

Een weekend van uitersten.

Vandaag 21 december is de officiële winter gestart, al zien we daar weinig van terug. Op het moment van schrijven lijkt het met de regen en wind meer op herfst! En met de temperaturen van afgelopen weekend was het bijna voorjaar te noemen ;). Ja... de weergoden zijn goed in de war!

Afgelopen weekend hadden we wederom een dubbel wedstrijdweekend. Breda en Enschede waren "the place to be" voor de marathonschaatsers.
Mijn carpoolmattie (Ankie) en ik hadden onze fietsen op de fietsenrek gezet en onze hutkoffers achterin de Peugeot 307 gesmeten. Klaar voor de ruim 2 uur durende autorit. Met Serious Request op de radio was de rit wel zo voorbij.
Voor de beloften wedstrijd mocht Nienke weer een regiotop wedstrijd rijden. Een nette 10de plaats was het resultaat. Niet geheel tevreden maar weer een ervaring rijker en leerpuntjes die ze mee kan nemen voor een volgende keer.
Het hele team was lekker op tijd waardoor we dit keer vóór de warming up onze teambespreking konden doen. Als team hebben we altijd dezelfde taak, maar individueel kunnen we altijd onze eigen wensen/ideeën aandragen. We wisten in ieder geval dat het een mooie en zware koers zou worden want het ijs lag er niet heel super bij. Maar goed, daar houden de CENNED ladies wel van!

Om stipt half 8 klonk het startschot voor de wedstrijd over 70 ronden. Dit keer geen leidersprijs en tussensprints. De wedstrijd begon een beetje stroef, maar na een aantal ronden kwam het tempo erin. Er werden meerdere aanvallen geplaatst waar Birgit, Ankie en Britt goed bij zaten. Ik zat in het begin van de wedstrijd niet zo lekker. Op drie kwart van de wedstrijd was er een serieuze kopgroep waar CENNED niet bij zat. Dat gat moest dus dicht. Inmiddels zat ik beter in de wedstrijd en hielp ik mijn teamies om het gat te dichten. Ook enkele andere sterke ploegen waren niet vertegenwoordigd en er werd zowaar samengewerkt om het gat te dichten. Dit lukte dus ook. Daarna bleef het onrustig. Ineke Dedden sprong vervolgens uit het peloton en had snel een gaatje. Ik zat inmiddels achter het sprinterstreintje, maar Carien kwam er bij mij tussen. Hier was ik eerst niet zo blij mee, maar op het moment dat Carien uit de groep stapte, kon ik mooi mee en al snel waren we los. Dit overigens door goed coachwerk van Birgit! We gingen in de achtervolging en haalden Ineke in. Ik was blij dat ik Carien kon volgen en zo reden we met z'n tweeën naar de bel. Uiteindelijk kwam ik ook als tweede over de streep waar ik enorm blij mee was. Weer een podiumplek voor team CENNED door super goed teamwork. De andere dames finishten als 15de, 28ste en 29ste.
Daarna snel in de auto en op naar ons hotel in Breda. Nog even nabespreken en de beentjes laten masseren waarna we naar bed gingen. Helaas werd er vlak bij ons raam gerookt waardoor de hele kamer stonk. Ook kwamen er rond 2 uur nog een stel luidruchtige hotelgasten binnen. Een slechte nacht met weinig slaap was het gevolg.

Zoals eerder gezegd hadden we onze fietsen mee, dus zondagochtend gingen we met ons vieren even de beetjes lostrappen. Zo nu en dan waren we de weg kwijt maar een mooi ritje was het wel. Zelfs nog onze (oké de andere meiden dan, want ik ben niet zo'n held) veldrijd skills getoond op de onverharde wegen én een foto gemaakt bij een kerststal aan de weg.
Daarna nog relaxen in het hotel waarna we naar Enschede vertrokken. Dezelfde voorbereiding volgde en om half 8 klonk wederom het startschot.
Dit keer direct vanaf de start een levendige wedstrijd. Hoewel de benen oké voelden was ik toch voornamelijk in de staart van het peloton te vinden. Vraag me niet waarom, want dat heb ik zelf ook niet helemaal helder. De scherpte miste blijkbaar want er ontstond een grote kopgroep waar onze Birgit gelukkig bij zat. De niet fitte Ankie probeerde er nog naar toe te springen, maar strandde op 2 meter en moest zich weer terug laten zakken. Alle klassementsrijdsters zaten erbij, dus ik baalde flink. De kopgroep werkte goed samen en zo haalden ze vrij snel een ronde voorsprong. Voor ons bleef er nog een pelotonsprint over voor plek 19. Daar werd ik nog 3de, dus een 21ste plek. Britt werd 26ste en Ankie 33ste. Daarna volgde nog de ontknoping van de kopgroep. Birgit zat dus alleen in een kopgroep waar veel teams met meerdere rijdsters in vertegenwoordigd waren. Een moeilijke situatie voor haar. Ze koos een rijdster en bleef daar bij in de buurt. Ze was scherp en hield alles goed in de gaten. Dit resulteerde uiteindelijk in een 12de plek. Haar eerste kopgroep van dit seizoen, maar ik weet zeker dat er meer gaan volgen en dan rolt er vanzelf een mooie klassering uit.

Voor mij persoonlijk liep deze wedstrijd dus uit op een teleurstelling. Na de enorme blijdschap van zaterdag, was dit toch echt wel even zuur. Maar goed, weer een leerpuntje voor mij. Nu eerst even een wedstrijd loze periode. Een mooie kans om de duur op de fiets weer op te pakken voor de Weissensee. Birgit en ik rijden tussendoor nog wel het NK Mass start en dan rijdt het volledige team op 3 januari het NK in Amsterdam.

Groetjes Aggie