maandag 19 december 2016

KPN Marathon Vierdaagse

Dag 1: Leeuwarden

Donderdag stond voor ons de eerste wedstrijd van de lang verwachte marathon vierdaagse op het programma in Leeuwarden. Ik had er net zoals de rest van de ploeg veel zin in, maar was ook best wel een beetje zenuwachtig. Vier dagen achter elkaar koersen had ik namelijk nog nooit gedaan.
Om 19:00 uur klonk voor ons het startschot voor een wedstrijd over 70 ronden. We zaten alle vier lekker in de wedstrijd. Aggie, Ankie en Laura sprongen mee met diverse kopgroepen, maar helaas hield geen van deze uitlooppogingen stand. Ik kon me gelukkig goed staande houden in de buik van het peloton. Doordat er geen enkele kopgroep weg bleef konden we ons op gaan maken voor een massa sprint. Voor mij was dit voor het eerst dit seizoen dat ik midden in het sprintgeweld mijn plekje moest bemachtigen. In alle hectiek konden we elkaar redelijk goed vinden. Dit resulteerde in een 10e plek voor Aggie, een 16e plek voor Laura, een 30e plek voor Ankie en ik werd 35e.
Na de wedstrijd stond er nog een leuke verrassing voor ons klaar. Onze hoofdsponsor CENNED had ons voorzien van een riant kerstpakket, met allemaal lekkere spullen erin. Hier zullen we ons zeker mee vermaken deze kerst!

Groetjes Nienke


Dag 2: Utrecht

De koers verloopt bijna hetzelfde als gisteren. Er zijn veel uitlooppogingen maar niks krijgt de zege van het peloton. Team CENNED rijdt attent en zit bijna overal bij. Zo niet dan rijden we het gat (mee) dicht. Halverwege komt Ankie ten val en dat op een ongelukkig moment, er wordt namelijk net aangevallen. Hierdoor kan ze de aansluiting niet meer maken en moet ze de koers verlaten. Nienke rijdt erg sterk en weet zich goed te handhaven in de buik van het peloton. Ze weet als 47ste te eindigen. Laura en Aggie weten elkaar te vinden in de finale. Deze gaat er weer hectisch aan toe. Soms lijkt het wel een bokswedstrijd. Uiteindelijk finishen ze wel kort met een 9de en 6de plaats. Nu is het zaak om goed te herstellen voor dag 3. Op naar Breda!

Groetjes Aggie


Dag 3: Breda

Twee gehad, nog twee te gaan! Met de auto volgeladen rijden we zaterdagmiddag richting Breda. Na deze lange autorit zijn we allemaal wat sloom, maar na een goede warming-up, verzorging van Jurjen en wedstrijdbespreking zijn we er toch klaar voor.

In het begin van de wedstrijd wordt er nog wat aftastend gereden. Hoe staat iedereen ervoor en hoe voelen de benen? Er worden hier en daar wat speldenprikjes uitgedeeld. Laura heeft vleugels en rijdt een erg sterke wedstrijd. Het lijkt wel of ze overal tegelijk is. Helaas lukt het niet om een kopgroep te forceren en zitten Aggie en ik vandaag minder goed in de wedstrijd. Ik rijd veel achterin en het lukt niet om op de schuiven. Gelukkig hebben we ons jonkie Nienke nog. Zei schaatst wederom een dijk van een wedstrijd, zit lekker in het peloton en haalt makkelijk de eindstreep. Laura finished in de massasprint wederom in de top 10.
Jurjen zet deze vierdaagse ook zijn beste beentje voor en na de massage hoeven we gelukkig niet helemaal terug te rijden naar het hoge noorden. Alida heeft geregeld dat we in Breda kunnen blijven slapen. Dat is fijn, want met nog één wedstrijd te gaan kunnen we die energie goed gebruiken.

Tot morgen!
Ankie


Dag 4: Finaledag Alkmaar

Gisteren stond ons nog 1 taak te doen. 100 rondes rijden en dan is de vierdaagse weer voorbij.

Onze tactiek; gewoon gaan, niet te veel bezig zijn met het klassement maar voor een goede daguitslag gaan. Dat was duidelijk en we reden alle vier een erg goede wedstrijd. Petje af voor Nienke ze rijdt gewoon alle vier de dagen uit en zelfs na 3 dagen koersen reed ze gewoon weer goed mee voorin en finisht netjes in het peloton. Dit belooft wat voor de rest van het seizoen. Ankie rijdt ook een sterke wedstrijd. Helaas kwam ze ten val, maar goede benen had ze zeker! Ze kwam nog terug in het peloton terwijl er hard gereden werd. Ankie reed een sterke finale en kon mij nog erg goed coachen in de finale. Ik reed zelf ook weer een sterke wedstrijd, maar miste helaas de kopgroep waar ik erg van baalde. Ook Ankie baalde hiervan, want de kopgroep ontstond toen ze net weer aansloot bij het peloton. Gelukkig hadden we Aggie nog die wel goed oplette en wel bij de kopgroep zat. Een finale rijden blijft altijd moeilijk in een kopgroep. Wie moet je kiezen? Moet je wel of niet gaan? Uiteindelijk werd Aggie 7de. Wij kunnen alle vier terugkijken op een goede vierdaagse, waar wij als team goed hebben gereden en steeds meer op elkaar ingespeeld raken!

Op naar woensdag want dan staat alweer de volgende wedstrijd op ons te wachten. De wedstrijd zal verreden worden op FlevOnice! Wij hebben er in ieder geval zin in.

Groetjes,

Laura