Inmiddels zijn we veilig aangekomen in Villaggio Olandese aan het Lago Maggiore, en hebben we onze eerste trainingen afgewerkt. De eerste dag reden we vanuit Nederland naar Wassen (een plaatsje nét voor de Gotthardtunnel). Hier overnachtten we met het idee om de volgende ochtend op de fiets te stappen voor een mooie rit over twee Zwitserse bergen. Helaas viel onze eerste rit letterlijk in het water en werden de plannen gewijzigd. We reden met de bus door naar ons huisje van onze sponsor Van Braak. Chantal is dit jaar voor het eerst mee. Tijdens de autorit richting het huisje kon ze direct kennismaken met de steile klimmen van Italië. Na elke bocht hoorden we vanaf de achterbank, OH JEETJE… Aldus, Chantal.Eenmaal bij het huisje aangekomen pakten we de bus uit en installeerden alles in het huisje. Gelukkig werd het na de lunch droger en konden we alsnog de fiets op voor een duurrit met twee pittige klimmen (althans, dit was het plan…).
De fietsrit begon nog een beetje vochtig maar gelukkig werd het al snel droger. We moesten er allemaal even inkomen dus we begonnen de rit dan ook met een “inkomertje”; een iets kortere klim. Althans, een afdaling was er niet, want we moesten direct door naar de eerste echte klim naar Campo dei Fiori. Voor het gevoel was het een lange tocht naar boven, maar toen hadden we ook wat! Op de top van 1100 meter hoog konden we kilometers ver kijken en hadden we een prachtig uitzicht over onder andere het meer van Varese. Na een pittige afdaling en een mooi stuk door het dal waren we klaar voor de tweede klim van de dag. We troffen Alida onderaan de klim, met een lekke autoband. Toen kwamen we erachter dat een fietsbandje tóch iets makkelijker (en sneller) te verwisselen is. Gelukkig gaf Youtube ons de nodige hulp en vonden we alle nodige gereedschap om de band te verwisselen. Inmiddels waren we een uur verder en was het te laat om de laatste klim te gaan fietsen. Dus hebben we de fietsen in de auto geladen en zijn we teruggereden naar huis. Eenmaal terug bij het huisje had Ankie nog niet genoeg van het bandjes wisselen en stootte (perongeluk) haar achterband tegen een uitstekende spijker. Met als gevolg, een klapband! Mooi klusje voor na het avondeten!
In tegenstelling tot de dag ervoor begonnen we gisteren de dag met een ontbijt in het zonnetje op het terras. Na het ontbijt gingen we Tjeerd, de broer van Ankie, aanmoedigen tijdens het WK Gran Fondo, die zo’n beetje door onze achtertuin kwam. Nadat hij gepasseerd was begonnen we met onze elastiektraining gevolgd door wat core stability en kettlebell oefeningen. Na de lunch stapten we weer op de fiets voor een herstelrit en testten we onderweg de kwaliteit van het Italiaanse ijs in Laveno. In de verte konden we het onweer al horen en waren we gelukkig net op tijd thuis voordat de regen met bakken uit de hemel kwam.