vrijdag 25 januari 2019

Aart Koopmans Memorial

Gisteren was het dan eindelijk zover de eerste wedstrijd op de Weissensee. Het AKM (Aart Koopmans memorial).  Het AKM was over 60km over een rondje van 5km. De dag ervoor hadden wij alles al voor besproken. Alida vertelt ons dan eerst alle punten die zij te horen heeft gekregen bij de ploegleidersbijeenkomst. Hierin vertelt de jury dan de belangrijke punten die ook voor ons belangrijk zijn. Daarna maken wij ons voedingsschema voor tijdens de wedstrijd. Het is belangrijk in deze lange wedstrijden dat je voldoende vocht en energie binnen krijgt. Nadat dit allemaal duidelijk is bespreken wij onze tactiek. Vaak worden er verschillende scenario’s besproken. Daarna gaat iedereen zijn spullen klaarleggen voor morgen en is het tijd om te gaan slapen.

Om 10.00 uur klonk het startschot en daar gingen we dan eindelijk beginnen aan onze eerste wedstrijd. Het is altijd weer spannend hoe je ervoor staat hier op de weissensee en of je makkelijk over de scheuren heen komt. Het begin van de koers verliep tam en na een ronde gehad te hebben was dan de eerste ontsnappingspoging. Maya viel helaas drie keer deze wedstrijd en had toch aardig last van haar heup. Dit communiceerde ze goed naar de rest van de ploeg. Ook Ankie viel twee keer. Een goed oplettende Chantal haalde zowel Maya als Ankie op en bracht ze weer keurig in het peloton. 

Ondertussen zat ik samen met Nienke voorin de koers. Nienke had vleugels gekregen en reed erg alert. Zat vaak mee in groepjes en zo konden Nienke en ik elkaar goed afwisselen. Nadat Ankie ook weer bij was gekomen reed ook Ankie een alerte koers. Bij alle groepjes zat dus wel een Cenned dame. Tot nu toe verliep de koers voor ons erg goed. Twee rondjes voor het eind hadden wij al wel het idee dat het een sprint ging worden. Wij hadden goed gecommuniceerd wie er goed was en zo kon onze sprintplan inwerking worden gezet. Net voordat wij de laatste bocht ingingen zaten we daar met een mooie Cenned trein van voren. We hadden elkaar dus goed gevonden. Maya reed op kop van onze trein en zorgde dat wij goed van voren zouden blijven. Door een goede communicatie bleven wij goed van voren. Helaas doordat ik bijna viel had ik de aansluiting niet meer met Maya. Gelukkig had Maya dit niet door en dacht dat ik en Ankie nog achter haar zaten, maar helaas waren ver naar achteren gezakt. Maya koos de goede weg en sprintte naar een onverwachtse, maar super mooie tweede plek.

De hele ploeg had een goede koers gereden en dat werd beloond met een mooie tweede plek van Maya. Wij gaan met vertrouwen naar de rest van natuurijswedstrijden hier op de Weissensee.

Tot snel!!
Laura