Afgelopen maandag zijn wij aangekomen in het mooie Luleå. De
vlucht er naar toe duurde wel langer dan verwacht. Wij vlogen van Schiphol naar
Stockholm en van Stockholm naar Luleå. Wij hadden 50 minuten overstap tijd,
wat normaal gesproken prima zou moeten lukken. Op Schiphol hadden wij al
vertraging en het vliegtuig van Stockholm naar Luleå zagen we net voor onze neus weg
vliegen. Dit betekende dat wij vijf uur lang moesten wachten op onze volgende
vlucht. Eenmaal aangekomen snel naar ons huisje gereden en kon Alida nog snel
even boodschappen halen.
Dinsdag en woensdag hadden wij nog even tijd om lekker te kunnen
schaatsen op het ijs. Even ijs verkennen en weer omgaan met de omstandigheden
hier. De kou en de wind maakt het toch heel anders dan de Weissensee. 's Middags maakte we van de gelegenheid gebruik om door middel van een sledetocht met huskyhonden een stukje Zweden te verkennen.
Donderdag om 9.00 uur klonk dan het startschot over 80km. De
temperatuur was nog flink gedaald. Het was -21 °C en gevoelstemperatuur -28 °C . Allemaal
nog een extra thermoshirtje aan en zo konden we van start gaan. De wedstrijd
begon voor onze ploeg gelijk goed. Wij hadden het initiatief. Nienke zat gelijk
in een kopgroep van twee. Dat was jammer, want zo vroeg in koers weet je
eigenlijk al dat je met z’n tweeën het niet gaat redden. Maar zo hoefde de rest
van de ploeg niets te doen en konden zich sparen. Nadat Nienke was teruggepakt probeerde ik het gelijk. Ook ik kreeg maar één iemand mee. Toen ik teruggepakt werd kon Ankie wegrijden. Zij kreeg nog vijf meiden mee en zat dus in
een mooie kopgroep. Niet alle favorieten zaten in deze groep en zo was het voor
de rest van de ploeg zaak om goed op te letten en mee te springen met de
favorieten. Ondertussen had iedereen last gekregen van enorm botte schaatsen. Dit kwam doordat er onder de brug, waar wij onderdoor reden, allemaal steentjes lagen. De wegen worden hier namelijk gestrooid
met steentjes. Maya kon door botte schaatsen en door de kou het peloton niet
meer volgen.
Nienke reed een hele sterke wedstrijd en is een paar keer mee
gesprongen, maar is helaas ook een aantal keer hard gevallen en reed haar ijzer krom waardoor ze de
koers moest verlaten. Ook mijn schaatsen waren net zoals de rest bot maar kon het
peloton nog wel bijhouden. Helaas lukte het me niet om met de favorieten mee
springen. Dit was erg jammer, want nu zat Ankie alleen voorin. Ankie heeft
een sterke wedstrijd gereden en heeft een aantal keer geprobeerd in de
finale weg te rijden. Maar helaas slaagden haar pogingen niet. In de laatste twee kilometer ging
Ankie nog onderuit en zat een top klassering er niet meer in. Al met al zijn
wij tevreden met vooral het begin van de koers en hopen dat door te zetten naar de
aankomende twee wedstrijden.
Groetjes Laura
