Finale KPN cup Leeuwarden

Gisteren was het dan zover, de finale van de KPN cup op onze thuisbaan de Elfstedenhal in Leeuwarden. Nadat we maandagavond laat terug gekomen waren uit het Zweedse Luleå, stonden we dinsdag alweer op het mooie glij-ijs van Leeuwarden. Als je de temperatuur mocht geloven leek het wel het begin van de zomer, maar het was toch echt de laatste week van februari. Voor iedereen was het wel even een beetje wennen, maar naar mate de training vorderde kon iedereen weer fatsoenlijk pootje over. De rest van de week werd er niet heel veel meer gedaan, zodat we zaterdag allemaal uitgerust aan de start zouden staan van de finale.

Ondanks dat de wedstrijd een half uur eerder begon dan normaal, stond er super veel publiek langs de kant. Voor ons als rijders is dat echt heel gaaf om voor te rijden. Elke ronde rijden we door een haag van aanmoedigingen van familie, sponsoren en liefhebbers van de sport.
De finale is altijd wat speciaals. Vooraf wordt er afscheid genomen van rijders die na dit jaar gaan stoppen in de Topdivisie. Dit jaar waren er maar liefst 11 dames die de schaatsen aan de wilgen gaan hangen. Na een ere ronde ging om 18.45 uur de wedstrijd dan eindelijk los. Het gaspedaal werd direct goed ingetrapt en het peloton werd een lang lint. De koers werd dus meteen opengebroken met kleine groepen die probeerden weg te rijden. Van ons zat er vaak iemand bij. Helaas vond het peloton het niet nodig om een groep rond te laten gaan, maar richting het eind was het Ankie met nog een dame die toch wel een halve ronde voorsprong hadden. Ze werkten goed samen, en het publiek en de speaker schreeuwden ze vooruit. Helaas werd er in het peloton toch weer doorgereden, waardoor de uitlooppoging teniet werd gedaan. Ankie had gelukkig nog wat tijd om te herstellen, want de onvermijdelijke massasprint zat eraan te komen. De CENNED trein werd in de finale geformeerd met onze wegkapitein Maya voorop. De rest van de ploeg hoefde alleen maar te volgen, al klinkt dit wel wat makkelijker dan dat het in werkelijkheid was. Het peloton weet natuurlijk ook dat Maya goed kan sprinten en willen daar dus graag achter zitten. Dit betekende dat Laura veel mensen van zich af moest schudden, die het vervolgens bij de rest van de trein probeerden om er toch ergens tussen te komen. Helaas ontspoorde de trein wat te vroeg en kwam Laura ook nog ten val. Maya kon zich goed voorin handhaven en sprintte naar een 7^e plek. Ankie en ik zakten wat naar achteren en werden 24^e en 23^e. Met een mooie 4^e plek in het ploegenklassement, kunnen we zeggen dat we als ploeg dit jaar super goed gereden hebben!

Het is een mooi seizoen geweest, met ups en downs zijn we als team nog hechter geworden. Tijdens de wedstrijden raakten we steeds beter op elkaar ingespeeld en hebben we niet veel woorden meer nodig om elkaar te begrijpen. Dankzij onze begeleiding, Alida, Herman en Jurjen (en ook Willy op de Weissensee) konden wij zonder zorgen onze trainingen en wedstrijden afronden. En natuurlijk niet te vergeten al onze sponsoren, die het hele seizoen achter ons hebben gestaan en ook volgend jaar het vertrouwen in ons hebben en met ons doorgaan! Iedereen bedankt voor de support en volgend jaar staan we er weer, met dezelfde ploeg, om er een nog mooier jaar van te maken!!

Voor nu gaan we eindelijk even in de rustmodus. In de zomer gaan we jullie weer op de hoogte houden van onze bezigheden. Tot dan!

Groetjes, Nienke