Vrijdag 31
augustus/ zaterdag 1 september
Trainingskamp Italië stond bij ons allemaal al lang rood
aangestreept in de Agenda. Vrijdag 31 augustus was het dan eindelijk zo ver en
we vertrokken die ochtend al vroeg met de ploeg in de bus van stichting Phusis
naar Wassen. Nadat we hier een heerlijk hebben gegeten, een avondwandeling
hebben gemaakt en lekker hadden geslapen gingen we zaterdag dan echt van start.
De Gotthardpass staat al lang op ons lijstje, maar al meerdere jaren lukte het
niet om deze berg op te fietsen door verschillende omstandigheden. Waar de ene
keer de pass dicht was, was de andere keer het te slecht weer. We waren dan ook
extra blij toen we uit het raam keken en de zon scheen, vandaag ging het dan
toch gebeuren. Na een mooie start van de klim moesten we helaas 3 km onder de
top stoppen door een ongeluk, dit ging minimaal drie uur duren. Met de fiets op
onze schouders en op onze sokken of blote voeten hebben we een stuk over het
ATB pad afgelegd. Na een halfuur omhoog wandelen over rotsen kwamen we vlak na
het ongeluk de weg weer op en konden we onze rit vervolgen. Vanaf daar zijn we
doorgefietst naar het Lago Maggiore waar Alida het huisje al had ingericht, dat
was heerlijk ‘thuiskomen’ na 140 km.
Zondag 2 september
Na de prachtige rit gisteren stond vandaag ook een
pittige dag op het programma. Het betrof een rit van 80 kilometer waarin we
1900 hoogtemeters gingen maken. De eerste echte klim was een klim naar Campo di
Fiori, vanaf hier is een prachtig uitzicht te zien over het meer van Varese.
Daarna werd de st Michelle nog beklommen, deze berg staat bekend om het steile
hoogtepercentage. Aan het einde van de dag was iedereen uitgeteld en hebben we
lekker rustig aan gedaan.
Maandag 3
september
Voor de verandering begonnen we deze dag met een
elastiektraining waarbij we onze schaats specifieke oefeningen onderhouden. Dit
doen we wekelijks in Nederland en deze training kan hier dus ook zeker niet
ontbreken. Na een mooie training van 2 uur hebben we gezellig met elkaar
gegeten en maakten we ons klaar voor een rustig herstelritje langs het meer. De
italianen zijn het beste in ijs maken, dus een ijsje met het mooie uitzicht
mocht niet ontbreken. ’s Avonds sloot Maya bij ons aan nadat ze de Europese
Kampioenschappen in Pamplona heeft gereden. Vanaf vandaag zijn we compleet!
Dinsdag 4 september
Dat herstelritje van gisteren konden we wel gebruiken,
want er stonden intervallen op het schema. De intervallen gingen bergopwaarts
en de dames moesten deze 6x volle bak omhoog. Dit zijn de favoriete trainingen
van onze wielrensters en die maakten er dan ook een mooie strijd van. ’s
Middags was het tijd om uit te rusten, even te zwemmen en een boekje te lezen.
Morgen staat er een welverdiende rustdag op het programma met de jaarlijkse
Hike met Candido.
Woensdag 5
september
Hersteldag is wandeldag met Candido. Ook dit jaar had hij
een mooie route uitgezocht waarbij we eerst het meer moesten oversteken met de
boot. Na 2 uur wandelen was het tijd voor een lunch met fantastisch uitzicht
over het meer. Daarna hebben we onze hike vervolgd en hebben we genoten van het
mooie uitzicht en de mooie wandelpaden. Daarna hebben we nog een ijsje gegeten
en hebben we ’s middags nog even genoten van het mooie weer.
Donderdag 6
september
Na de ‘rustdag’ van gisteren was het vandaag tijd voor
één van de belangrijkste ritten van de week. Eerst werd er warm gefietst over
verschillende bergen waarnaar we ons opmaakten voor de tijdrit op de Alpe di
Neggia. In de afdaling naar de berg ging Maya onderuit, gelukkig kwam ze met
schaafwonden weg. Om de beurt mochten we starten om een zo snel mogelijke tijd
neer te zetten. Nadat iedereen moegestreden boven was gekomen was het tijd om
af te dalen en terug te fietsen, waar we net voor het onweer en de storm thuis
waren.
Vrijdag 7
september
Vandaag stond een relatief rustige rit op het programma
omdat we morgen afreizen naar Zwitserland voor de Koningenrit van ons
trainingskamp. De hartslag werd wat lager gehouden en de benen werden
losgetrapt. Daarna was het alweer tijd om de spullen in te pakken zodat we
morgen optijd kunnen vertrekken.
Zaterdag 8
september
Nadat we optijd hadden ontbeten zijn we met de bus naar
Airolo afgereisd. Daar stapten we op voor onze drie collentocht over drie
verschillende Zwitserse passen. Het was fris en er stond een harde wind. We
begonnen de tocht met de 24 kilometer lange klim naar de Nufenenpas. Waar we
beneden nog in de bossen stonden, kwamen we boven aan in de sneeuw. De
sneeuwgrens kwam steeds dichter bij en het was heel gaaf om op 2500 meter
hoogte in de sneeuw te eindigen. Daar werden snel warme kleren aangetrokken en
daalden we af voor de grimselpass. Deze was 12 kilometer lang en was bij
aanvang van de berg al goed te zien. Je zag de haarspeldbochten tegen de berg
aan liggen. Bij aankomst boven op de berg konden we elkaar bijna niet zien
zoveel mist hing er boven op de berg. Helaas konden we de Sustenpass niet
beklimmen omdat deze was afgezet door een ongeluk. Alida heeft ons met de bus
meegenomen naar onze slaapplaats. Morgen vertrekken we met de bus naar huis en
is het tijd om een beetje bij te komen en na te genieten van deze prachtige
reis! 