zondag 10 november 2019

KPN cup 4 Heerenveen

Tijdens het wekelijkse duurritje op zondag, waar we vanochtend met ruim 20 dames en heren van verschillende ploegen aanwezig waren, werd de wedstrijd van gisteren in Heerenveen ook even besproken.

Allereerst waren veel van onze sponsoren aanwezig langs de baan om ons live aan te moedigen. Dit
is natuurlijk super leuk en dan wil je toch graag dat het een mooie wedstrijd wordt en dat we als
ploeg een mooi resultaat neer kunnen zetten. Helaas was Laura ziek en kon dus niet meedoen. Maar
gelukkig hebben we een beloftenploeg, want als er een A-rijder uitvalt, mag een B-rijder het plekje
overnemen zodat er wel gewoon met 4 dames gestart kan worden. Dus Chantal werd zaterdagochtend gebeld met de vraag of zij ’s avonds wilde rijden. Dit liet ze zich geen twee keer zeggen en zo stonden we toch met vier rijders aan de start.

Na de voorbespreking, het inlopen en omkleden konden we onze eerste rondjes gaan rijden en kijken hoe het ijs erbij lag. Tot onze grote schrik bleek dat er heel veel gaten in de bochten zaten, wat valpartijen zou kunnen veroorzaken. Voor ons waren de heren B-rijders er met 90 man 100 rondjes overheen gereden wat vooral in de bochten dus heel duidelijk zichtbaar was. De pionnen stonden zo dat het zaak was om strak langs de pionnen te rijden of wat meer de buitenbocht te nemen om niet in de problemen te komen. Met deze voorkennis reden we naar de start toe, kregen we de laatste instructies van de jury en mochten we starten. Een wedstrijd in Thialf betekend vaak dat er hard gereden wordt. Zo ook gisteravond. In de eerste paar ronden stonden er regelmatig rondjes 29, 30 en 31 op het bord. In tegenstelling tot de wedstrijd van vorige week in Deventer, was die van gisteren een stuk minder enerverend voor het publiek. Er waren wat demarrages, maar deze werden steeds teniet gedaan door een aantal rijders die gewoon hard op kop van het peloton reden in plaats van te springen naar de kopgroep. Na 50 ronden ging het kaarsje van Chantal uit. Ze heeft zich heel goed weten te handhaven in het peloton zo voor de eerste keer, op naar meer!

De finale was zeer chaotisch, mensen die onderuit gingen, veel geduw en getrek. Ondanks dit konden
Ankie en ik elkaar wel goed vinden. Een slalom door het peloton zorgde ervoor dat we in een mooi
treintje zaten die op de bel naar buiten stapten. Ankie kon de aansluiting maken en naar een 17 e plek
sprinten. Ik kon de snelheid net niet aan en zakte er een beetje doorheen en reed naar een 29 e plek.
Ook Maya reed een hele goede wedstrijd en werd 48 e . Al met al goede resultaten en op naar
volgende week in Haarlem, waar ook weer onze belofte dames aan de bak mogen.

Groetjes,
Nienke