In herfstweer, maar met bijna zomerse temperaturen zaten we deze week op de fiets. Dat is gek, aangezien ze momenteel op de radio continu zingen over een “witte kerst”. Niets daarvan, helaas. Daarentegen mochten wij afgelopen zaterdag, op de kortste dag van het jaar, met z’n allen los voor onze allerlaatste koers van 2019 in Breda!
Een hele spannende wedstrijd was het bij de Beloften Dames helaas niet. Vanaf het begin van de koers werden er meerdere pogingen gedaan om weg te rijden, waar onze dames steeds goed bij zaten, helaas kreeg geen enkele kopgroep de zege van het peloton. Alles werd meteen weer dicht gereden. Met nog tien ronden te gaan werd er een laatste poging gedaan, daarna maakten wij ons op voor de eindsprint. Chantal werd 5e waardoor ze nu een plekje in het klassement is gestegen, naar de tweede plaats. Annemarie werd 11e en is nu zeker van deelname aan de natuurijs wedstrijden. Joelle en Rixt reden allebei een sterke wedstrijd en waren goed voorin te zien, ze eindigden in het peloton en haalden daardoor ranking punten.
Na de beloften was het tijd voor de topdivisie. Na een paar weken waren we weer compleet, want ik mocht ook weer van start! Helaas heb ik een aantal wedstrijden moeten missen doordat ik tijdens de vierdaagse door een val een ingescheurde schuine buikspier heb opgelopen. Schaatsen hiermee bleek lastig, dus heb ik verplicht een rustperiode moeten inlassen. De klok tikt gewoon door, en gelukkig kon ik dus in Breda ook weer van start!
Voor mij was het dus vooral aftasten, wat kan ik al wel, wat kan ik nog niet? In ieder geval was ik al heel blij dat ik weer op het ijs stond in plaats van ernaast. De koers brak in ronde 1 al open met een grote kopgroep. Onze opdracht was dit keer anders dan normaal. Waar we normaal gesproken in iedere kopgroep vertegenwoordigd willen zijn, kregen we nu de opdracht mee om zuinig te rijden, vooral te profiteren, en niet zelf te veel energie verspillen. Deze kopgroep hadden we dus gemist. De eerste kopgroep was niet dé kopgroep en dus volgden er nog veel meer, de meeste keren lukte het ons wel om iemand voorin te hebben. Na ongeveer 35 ronden kwamen Laura en Ankie helaas ten val. Met een grote groep gingen ze de kussens in, precies op een moment dat er voor aan de koers hard gesnokt werd. Ik had het direct gezien en zat constant achterom te kijken of ze opstonden en of ze dichterbij kwamen. Uiteindelijk stuurde Alida mij naar achter en heb ik geprobeerd ze op gang te trekken om het peloton weer bij te halen. Van de groep die viel zijn er twee weer terug gekomen in het peloton, waaronder Laura! Ankie moest helaas de koers verlaten, en ik was ook klaar.
Toen Laura terugkwam in het peloton was Nienke daar om haar naar voren te rijden. Helaas reed precies op dit moment de beslissende kopgroep weg, en zaten we hier niet bij. Niks aan te doen. Met het rondebord op 10 sprintte het peloton af en finishte Laura op plek 6 en eindigde zo als 15
e. Nienke reed de wedstrijd ondanks niet-hele-goeie benen toch uit, en werd 41
e.
Zo, de laatste koers van 2019 is in de boeken! Nog anderhalve week tot onze volgende wedstrijd, het NK kunstijs op 1 januari in Enschede. Wie zien we daar?
